Słowik - format kieszonkowy recenzja

CARRIVEAU, FRANCJA – 1940 rok
Vianne Mauriac żegna się z mężem, który szykuje się na wojnę. Nie chce go puścić, bo jakżeby mogła pozwolić odejść swojej jedynej miłości? Wciąż pamięta, co pierwsza wojna poczyniła z jej ojcem – byłym weteranem wojennym. Vianne myśli zaprząta także ich córeczka Sophie; od tej pory to ona będzie żywicielem rodziny i jedyną opoką dziecka. Mija czas, do rodzinnego domu wraca młodsza siostra Vianne – Isabelle. Wydalana z licznych szkół nie potrafi dojść do porozumienia ze starszą siostrą. W tym samym roku Francuzi kapitulują; do domu kobiet zostaje zakwaterowany żołnierz Wehrmachtu.

PARYŻ, FRANCJA – 1940 rok
Isabelle, która prezentuje skrajnie różne poglądy od swojej siostry, opuszcza rodzinny dom, by zamieszkać w Paryżu u ojca. Pomimo jego niechęci i wszelkiego sprzeciwu, uparta Isabelle stawia na swoim. Dziewczyna pełna wszelkich idei i marzeń, wstępuje w szeregi ruchu oporu, działającego w podziemiach. W tych mrocznych, okrutnych czasach Isabelle przekona się nie tylko, co oznacza wojna, ale także i wielka miłość.

Wydawało mi się, że każdy już przeczytał „Słowika”. Gdzie się nie obejrzałam wszędzie widziałam pochlebne opinie dotyczące tej powieści. Nawiedzała mnie ta książka, aż w końcu kupiłam ją, by samej się przekonać o jej fenomenie.

„Słowik” to historia opowiedziana w roku 1995 przez chorą na raka kobietę. Wiadomo, że staruszka ma syna, mieszka w Stanach Zjednoczonych, zaś jej historia nie jest do końca opowiedziana. Nikt nie zna męstwa tej kobiety. Rodzina nawet nie domyśla się, jaką rolę w czasie wojny pełniła. Autorka starała się utrzymać we wszelkiej nieświadomości i rosnącej ciekawości czytelnika, kim jest ów bohaterka.

Powieść Kristin Hannah to historia dwóch sióstr, żyjących w okupowanej Francji. Z upływem stron obserwowałam rosnące zmiany, jakie zachodziły w Vianne i Isabelle. Zmieniałam do nich nastawienie, czułam irytację, wzgardę, szacunek, politowanie – cała paleta uczuć, jakie wywołała we mnie ta książka. Realne przedstawienie sytuacji w czasach okupowanej Francji, zwłaszcza z perspektywy kobiet, była tak namacalna, że nie sposób zachować suche oczy. Piękna, wzruszająca i poruszająca do głębi serca, historia ze smutnym zakończeniem.