Sekret Elizy. Auschwitz. Płatna miłość recenzja

„Sekret Elizy. Auschwitz. Płatna miłość” autorstwa Dominika W. Rettingera to książka, która mną wstrząsnęła. Chociaż wydawać by się mogło, że na tyle dobrze znam historię II wojny światowej, że ciężko mnie zaskoczyć i już za wiele się nie dowiem. Nic bardziej mylnego. I myślę, że jeszcze tak wiele okropieństwa, zbrodni z tamtych czasów jest nieodkrytych, że są potrzebni autorzy, którzy wplatają realne wydarzenia w fikcję literacką, po to, by przybliżyć ten tragiczny czas każdemu czytelnikowi. I uświadomić nam, jakim złem jest wojna i do czego może doprowadzić opętany szaleństwem człowiek.
Anna, chcąc chronić swojego syna, niemieckiego żołnierza SS, oskarżonego o zbrodnie wojenne, wyrusza do Izraela, by odnaleźć tajemniczą Elizę. Ta kobieta jest ponoć dowodem na niewinność Wolfganga. Udaje jej się spotkać z córką Elizy, a potem przypadkowo w ręce Anny trafia pamiętnik jej matki. Anna dowiaduje się z niego kim Eliza była przed wojną i kim musiała się stać, kiedy wojna nadeszła. Podróżująca po Europie, młoda Polka, oszukuje mężczyzn. Wraz ze swoim wspólnikiem Karlem wyszukują bogatych mężczyzn, a potem ich szantażują zdjęciami z kompromitujących sytuacji, do których doprowadza dziewczyna. W ten sposób poznaje Wolfganga, należącego do formacji SS, ślepo zapatrzonego w Hitlera. Parę lat potem, przebywając w czasie wojny w Warszawie zostaje aresztowana i trafia do Auschwitz. I znowu trafia na Wolfganga, który wydaje się mieć dziwną obsesję na jej punkcie. Tylko czy faktycznie to Wolfgang pomógł kobiecie przeżyć wojnę i wyzwolić się z obozowego piekła? Czy Anna wyczyta z pamiętników Elizy prawdę o swoim synu i go ocali?
To jest przejmująca historia o kobiecie, której los nie szczędził od dzieciństwa, ale której głównym celem było przetrwanie i realizowała ten cel niezależnie od miejsca, w którym się znajdowała. Najpierw oszukiwała mężczyzn by zdobyć majątek, a potem, trafiając do największego piekła na ziemi, robiła wszystko, by ocalić siebie. Patrzyła na umierających wkoło ludzi, obserwowała co się dzieje z człowiekiem obdartym z godności, czasami chciała się poddać, i przestać żyć, bywała także na granicy szaleństwa, ale ta chęć przetrwania za wszelką cenę tliła się w niej ciągle. To opowieść o kobiecie, która dobrowolnie zdecydowała się pracować, jako prostytutka w Komandzie Puff, domu publicznym otwartym przez SS w obozie głównym, widząc w tym szansę na ratunek. To też przejmujące świadectwo obozowego koszmaru, w którym więźniowie uczyli się funkcjonować, by przeżyć. Oczyma Elizy poznajemy więc okrutne obozowe życie, które dla więźniów przekraczających bramę, staje się codziennością, z którą trzeba się pogodzić, by spróbować przeżyć. Powieść niezwykle wstrząsająca, prawdziwa, pokazująca, że w piekle niezwykle trudne jest zachowanie człowieczeństwa.