Patriota. Autobiografia recenzja

Kiedy ukazała się zapowiedź tej książki, wiedziałam że w kolejce do czytania ustawi się cała moja rodzina. Nie pomyliłam się...
Wspomnień, momentami napisanych lekkim językiem i w iskrzącym tonie, nie da się pominąć w wyborach czytelniczych. Nawalny to bohater, mężny człowiek, który już za życia był legendą naszych czasów. Po śmierci zapisał się w historii XXI wieku jako ten, który śmierci i reżimowi Putina śmiał się w twarz. Ostatecznie musiał za to zapłacić najwyższą cenę.
Był inspirujący i odważny, ale miał do dyspozycji cały zespół pracowników ( sieć liczącą do 12 000 aktywistów), zorganizowaną w około 80 „biurach regionalnych” rozproszonych po Rosji. Opowiedź Kremla była równie przewidywalna, co bezwzględna, ponieważ to, czego państwo totalitarne nie może kontrolować, musi zniszczyć. Morderstwem Nawalnego, Putin i jego sojusznicy, mieli nadzieję uciszyć bezlitosnego krytyka i stłumić ruch, który rozpętał. Jak dowodzą te wspomnienia, nie udało im się za pierwszym razem. Niestety, najprawdopodobniej udało im się za drugim razem.

Głos Nawalnego we wspomnieniach jest bezpośredni przez co wydaje się cudownie zwyczajny. Poznajemy normalnego faceta, kogoś, kto po prostu zrobił niezwykłe, bardzo odważne rzeczy. Jego głos jest swobodny, ironiczny, bardzo często zabawny i daje prawdziwe wyobrażenie o jego osobowości.
Pogarda Nawalnego dla rosyjskich elit i całego zepsutego, skorumpowanego systemu politycznego kraju, który tak bardzo kochał, sączy się z niemal każdego zdania. Jego słowa ukazują człowieka, który był chętny do walki, aby zadać cios i przynajmniej upokorzyć wroga, nawet jeśli nie można go pokonać. Chociaż nigdy nie tracił nadziei.

Wspomnienia rozpoczynają się od nieudanej próby zabicia Nawalnego trucizną i jego powrotu do zdrowia w niemieckiej klinice. Potem przekształcają się w konwencjonalną autobiografię obejmującą jego dzieciństwo, aktywizm polityczny i częste aresztowania oraz krótkoterminowe zatrzymania. Myślę, że jest to przede wszystkim książka o autorytaryzmie i jednostce stawiającej opór państwu totalitarnemu. Moim zdaniem, ta lektura wydaje się niepokojąco aktualna.

Polecam wszystkim, wspomnienia zmagań życiowych odważnego człowieka, który oddał swoje życie za przekonania i będzie dla wielu z nas inspiracją. To jedna z najbardziej poruszających książek, które przeczytałam. Będziecie o tej lekturze myśleć jeszcze bardzo długo po przeczytaniu...
Mnie ta książka przyniosła odpowiedź na pytanie :"dlaczego Nawalny wrócił do Rosji, wiedząc że czeka tam na niego śmierć?..."