Wpół do świtu recenzja

♣️♣️♣️♣️ Recenzja ♣️♣️♣️♣️

Marika Krajniewska " Wpół do świtu "
@marika_papierowy_motyl

Wydawnictwo : Papierowy Motyl
@papierowymotyl.pl

♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️

" - Kochana moja, teraz nie musisz nic zrozumieć. To przyjdzie, kiedyś. Stan niezrozumienia wyzwala obfitość uczuć. Pozwala, dajmy na to, na pojawienie się wdzięczności. Milczę. Cisza jest piękna. Tak piękna, że w końcu przyjmuje te słowa..."

" Wpół do świtu " To jest historia, która przepełniona jest smutkiem i bólem, które wypełniają umysł i serce..

Autorka, poprzez swoje słowa, potrafi oddać intensywność i głębię uczuć, które towarzyszą Ewie w jej podróży odkrywania samej siebie..
Opisy antykwariatu i listów Stanisławy Umińskiej są tak realistyczne, że można poczuć zapach kurzu i dotknąć starych dokumentów..
Autorka umiejętnie balansuje między przeszłością a teraźniejszością, tworząc wspaniałą atmosferę tajemnicy i nadziei.. Jej styl pisania jest zarówno piękny, jak i poruszający, co sprawia, że czytanie tej książki staje się prawdziwą przyjemnością..

Dodatkowo, styl autorki jest bardzo osobisty i intymny..
Czytając jej słowa, można poczuć, że jesteśmy blisko Ewy i towarzyszymy jej w jej emocjonalnej podróży..
Autorka potrafi w doskonały sposób opisać wewnętrzne konflikty i rozterki bohaterki, co sprawia, że staje się ona nam bliższa..
Jej język jest bogaty i pełen obrazowych opisów, które sprawiają, że historia staje się jeszcze bardziej realistyczna i poruszająca..

Powieść jest napisany w sposób bardzo poetycki i metaforyczny..
Autorka używa obrazowych opisów i porównań, które mają na celu wywołać emocje i wzbudzić wyobraźnię czytelnika..
Opowiada o Ewie, która doświadcza niespodziewanej straty i próbuje odnaleźć spokój i sens w swoim życiu.. Przez przepisywanie starych listów aktorki Stanisławy Umińskiej, Ewa odkrywa ukryte skarby przeszłości i odnajduje nowe znaczenie w swoim życiu..
Książka jest pełen symboli i metafor, które mają na celu przekazać głębsze przesłanie o poszukiwaniu spokoju i nadziei..

To naprawdę wspaniała książka, która z pewnością zostanie w pamięci na długo..

" Czas ucieka między palcami. Wtedy i teraz. Takie życie jest niczym spadający wodospad. Leci w strumieniu uczuć, by roztrzaskać się na kamieniach i dalej, pędzić dalej, łącząc się w jedność z tych maleńkich rozbryzgów..."

Książka opowiada o Ewie, która miała stabilne życie z kochającym partnerem i obiecującą karierą..
Niestety, nagle dotknęła ją tragedia, która sprawiła, że nie potrafiła poradzić sobie z żałobą.. Czuła, że wszystko, o czym marzyła, się zmieniło.. Była zagubiona i nie wiedziała, jak sobie poradzić z tymi emocjami..

W poszukiwaniu spokoju, Ewa postanowiła zostawić swoją pracę w korporacji i zatrudnić się w małym antykwariacie prowadzonym przez starszego Pana..
To miejsce stało się dla niej drugim domem..
Tam odkryła przepisywane listy Stanisławy Umińskiej, słynnej polskiej aktorki z lat dwudziestych.. Praca nad tymi listami stała się dla niej nowym zajęciem..

Ewa odkryła, że te listy są jak mapa prowadząca do prawdziwego skarbu.. To było niesamowite odkrycie, które zmieniło jej życie..
Ewa odnalazła prawdziwy skarb. Był to nie tylko materialny przedmiot, ale także duchowe odkrycie.. Przez całą tę podróż Ewa nauczyła się, że żałoba jest bardzo indywidualnym doświadczeniem, które każdy przechodzi na swój sposób..