Dziecko recenzja

Autor : Fiona Barton
Tytuł : Dziecko
Wydawnictwo : Czarna Owca
Przełożyła na język polski : Agata Ostrowska
O książce : Prawnego wieczoru, Emma czytając gazetę, dostrzega dosłownie kilka słów o znalezieniu szkieletu niemowlęcia. Wprowadza ją to w ogromny szok i wyłącza się na otoczenie. Nie zauważa nawet, że spaliły się na patelni kotlety. Jest przerażona tym odkryciem i zastanawia się, czy Jude, już o tym przeczytała. Kim jest owa Jude? Dowiadujemy się tego trochę później, jednak Emma jest przerażona faktem, że kobieta będzie chciała z nią rozmawiać na temat artykułu, który ukazał się w gazecie.
Z drugiej strony jest dziennikarka Kate, która podczas przerwy na kawę również dostrzega ten fragment o dziecku i postanawia dowiedzieć się więcej na ten temat, gdyż owo dziecko zostało znalezione na placu budowy, całkiem niedaleko jej domu. Kobieta zaczyna zastanawiać się nad tym, czyje to było dziecko, i dlaczego rodzic pozbył się go w tak drastyczny sposób.
Pojawia się też trzecia kobieta - Angela Irving, której przed czterdziestu laty porwano ze szpitala dziecko, noworodka z łóżeczka. Kobieta przez tyle lat nie mogła pogodzić się ze stratą swojej córeczki - Alice. Czy znalezione szczątki dziecięce mogą należeć do jej córeczki? Czy po tylu latach pozna prawdę i zazna w końcu spokoju?
.
Książkę czytało się bardzo szybko, bo przedstawiona historia była tak ciekawie poprowadzona, że bez odrywania, chciało się wiedzieć jak to się potoczy, co to się okaże, co wyjdzie na jaw i jak bardzo szokujące to będzie. Kate jest dziennikarką pełną gębą, to znaczy, że od małego ziarenka potrafi dokopać się do korzeni i w większości to ona, zajmuje się rozwiązywaniem sprawy, zagadki, którą policja już dawno zamiotła pod dywan. Kobieta nie należy do osób, które szybko się poddają. Nie spocznie na laurach, dopóki nie dociecze prawdy.
Zakończenie jest trochę wbijające w siedzenie. Jednak im bliżej było końca tym zaczynałam mieć swoje przypuszczenia na temat owego dziecka. Odnośnie zaginięcia dziecka ze szpitala także. I choć wyszło, że miałam rację, to jednak zaskoczyło mnie trochę to jak to wszystko się potoczyło.
.
Muszę przyznać, że choć zaczęłam czytać od końca (bo najpierw przeczytałam ostatnią część - Podejrzany, który mnie tak mocno nie zafascynował), to ta książka podobała mi się zdecydowanie bardziej. Bo została tu przedstawiona zupełnie inna historia, którą Kate opisała w swojej gazecie. To nie tak, że one w całości się łączą. Nie, nie. W obu częściach zostały przedstawione różne historie, jedynym elementem wspólnym jest owa dziennikarka - Kate Waters, oraz jacyś drobni bohaterowie z drugiego planu.
.
Śmiało mogę powiedzieć, że ta książka jest lepsza i oceniam ją na 9⭐/10. Wysoko, to prawda, ale tak jak mówię, ta mi się zdecydowanie bardziej podobała. Tu wątek jakoś tak szybciej i przyjemnej mi się rozwinął i fajnie się to czytało. Zdecydowanie mogę polecić