Kołysanka z Auschwitz recenzja

Nigdy wcześniej nie zabrałam się za książkę o tematyce wojennej. Lubię czytać książki, żeby właśnie poprawiały mi humor, a wiem, że raczej takie książki nie wnoszą dobrego humoru do życia. Mimo wszystko zawsze musi być ten pierwszy raz, i po przeczytaniu dużej ilości pozytywnych recenzji na temat tej książki, postanowiłam ją przeczytać.

Historia jest na faktach i opowiada nam o Helene Hannemann, która wraz ze swoimi dziećmi i mężem zostaje zabrana do obozu Auschwitz - Birkenau. Jej mąż jak i dzieci są uznane przez Niemców jako "gorsza rasa", jednak ona jest przedstawicielką czystej krwii. Ma możliwość zostania w domu, jednak jako matka i żona nie chce zostawiać swojej rodziny samej i postanawia razem z nimi jechać do obozu. Już na samym początku kobieta nie tylko jest źle traktowana ze strony Niemców, lecz także ze strony ''mieszkańców'' obozu. Jednak po przyjeździe nowego doktora Mengele jej sytuacja się poprawia. Uważa on ją również za prawowitą Niemkę i proponuje jej prowadzenie przedszkola. Kobieta oczywiście przyjmuję propozycje, ponieważ wspaniałą myślą jest , że może wprowadzić do obozu nutkę nadziei.

Książka nie jest długa, przez co przeczytałam ją w jeden wieczór. Napisana jest lekkim językiem,a autor dzięki narracji pierwszoosobowej pozwoliłam nam wcielić się w postać głównej bohaterki. To historia o cierpieniu, bólu, śmierci i realiach jakie panowały podczas wojny. Otwiera oczy na pewno i przypomina ile cierpienia w tamtym czasie szczególnie zagościło na ziemi. Warto nie zapominać o historii, i o tym co się działo.

Przyznam się, że łzy same mi poleciały, ponieważ historia z tej książki jest ukazana naprawdę w wspaniały sposób. Po przeczytaniu zostawia pustkę, w której zaczyna się myśleć o tamtym czasie i na pewno zostawia ślad po przeczytaniu w sercu. Jeśli ktoś z was tak jak ja, miał pewnie zahamowania co do czytania literatury o tematyce wojennej - zmieńcie to. Z całego serca polecam ,,Kołysankę z Auschwitz" i na pewno sięgnę po inne książki o takiej tematyce. Dodatkowo są one źródłem wiedzy, ponieważ niektóre z nich są na faktach i możemy przeczytać relacje o wojnie z pierwszej ręki.