Amon. Mój dziadek by mnie zastrzelił recenzja

Temat holocaustu i obozów koncentracyjnych to tragiczna karta w życiu mojej rodziny. Jestem kolejnym pokoleniem, które stara się ocalić od zapomnienia te straszne wydarzenia aby były przestrogą dla tych co przyjdą po nas.
Po dziesiątkach publikacji, które przeczytałam na ten temat rzadko trafiam na książkę które jest w stanie zburzyć mój spokój, bo od dawna pracowałam nad sobą aby mieć dystans do tego co czytam i oglądam na ten temat. Jeśli by tak nie było postradałabym zmysły.
Jednak książka Jennifer Teege zburzyła ten mój pozorny spokój wewnętrzny, bo uświadomiła mi że ból i strach okrucieństw tamtych czasów przechodzą na kolejne pokolenia tak ofiar jak i sprawców.

Ta piękna czarnoskóra kobieta która patrzy z okładki jest wnuczką jednego z największych zwyrodnialców: Amona Gotha, komendanta obozu w Płaszowie którego postać stworzył Ralph Fiennes w "Liście Schindlera".
Jennifer od dziecka żyła ze świadomością że jej życie jest inne: była mulatką co w latach 70 -tych w Niemczech nie było powszechne, w wieku trzech lat została oddana przez swoją matkę pod opiekę rodziny zastępczej a następnie przez nią adoptowana.
Mimo iż była otoczona miłością swych adopcyjnych rodziców cały czas czuła pustkę i zadawała sobie pytanie: dlaczego jej matka ją oddała.
Gdy wydawać by się mogło że bohaterka, mimo tej pustki, poukładała sobie życie (praca, mąż, dzieci) spada na nią kolejny cios. Przez przypadek w miejskiej bibliotece znajduje książkę z której wynika iż jej matka była córką Amona Gotha a ona jest jego wnuczką.

Świadomość tego wywraca jej życie do góry nogami: burzy spokój wewnętrzny, wpędza w depresje i poczucie winy. Wydawać by się mogło że to chichot losu bo cóż mulatka, studiująca w Izraelu, mówiąca po hebrajsku i mająca przyjaciół żydów może mieć wspólnego ze zbrodniarzem wojennym.
Jennifer próbuje skonfrontować się z prawdą, ale jest to niezwykle bolesny i długotrwały proces.

Książka "Amon. Mój dziadek by mnie zastrzelił" to poruszająca lektura pełna emocji i trudnych prawd. Postać bohaterki zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Droga którą przeszła po skonfrontowaniu się z faktami wzbudza podziw i szacunek. Polecam. Ta lektura nikogo nie zostawi obojętnym.