Broniewski. Miłość, wódka, polityka recenzja

"Broniewski jestem. Polak, katolik, alkoholik." Tak przedstawiał się Władysław Broniewski osobom których "posądzał" o duże poczucie humoru. Z tego stwierdzenia można śmiało usunąć słowo "katolik", bo mimo przyjętych w dzieciństwie sakramentów był niewierzącą, natomiast miłość do kraju i słabość do mocnych trunków towarzyszyły mu przez całe życie.

"Broniewski. Miłość , wódka, polityka" to pierwsza książka Mariusza Urbanka po którą sięgnęłam. Wahałam się między biografią Tuwima a Broniewskiego i zdecydowałam się jednak na Broniewskiego bo moja wiedza o tym poecie była niezwykle skromna i stereotypowa.
Dzięki lekturze odkryłam tę postać na nowo i obiecałam sobie bliżej zapoznać się z jego twórczością.
Mariusz Urbanek nakreśli sylwetkę poety niezwykle dokładnie i bez narzucania nam swojej oceny. I to mi się w tej książce podoba najbardziej. Autor pozwala mówić Broniewskiemu, jego przyjaciołom, rodzinie i nie wartościuje ani nie polemizuje z zasłyszanymi opiniami. Po prostu słucha.
Władysław Broniewski w tej książce to postać tragiczna: żołnierz (odznaczony Virtuti Militari), więzień NKWD, bardzo zdolny poeta, kobieciarz i kochający ojciec. Od wczesnych lat młodzieńczych pijący dużo i bez umiaru.
Widzimy człowieka pełnego ideałów: byłego legionistę który mimo szansy pozostanie na emigracji wybrał po II wojnie życie w komunistycznej Polsce. Zapłacił jednak za to wysoką cenę stając się maskotką ówczesnych władz i poetą który służył za tubę propagandową tamtego systemu.

Mariusz Urbanek w swojej książce pokazał nam człowieka z krwi i kości. Przybliżył też twórczość poety umieszczając w biografii obszerne fragmenty jego wierszy (tych znanych i tych mniej znanych).
Jestem poruszona tą lekturą i zachęcona do sięgnięcia po twórczość Władysława Broniewskiego. Znając jego skomplikowany życiorys zapewne inaczej będę odbierała jego poezję. Przeciętnemu Polakowi autor ten kojarzy się jako ideologiczny twórca sławiący w swoich wierszach postać towarzysza Stalina wierzący w komunistyczny raj na ziemi. A prawda o Broniewskim jest zupełnie inna. Warto ją poznać.