Wkręceni recenzja

Paul i Maria Cooper żyją w spokojnym, nowobogackim miasteczku. Kobieta nie otrzymuje od męża tyle uwagi i miłości, na ile początkowo liczyła. Oschłość i obojętność Paula popycha ją w ramiona młodego kelnera. Wkrótce Maria dokonuje odkrycia, które na zawsze odmieni jej życie. Dzięki swojemu znalezisku dowie się, że jej skryty, niepozorny mąż może być tak naprawdę cieszącym się globalną sławą i uwielbieniem pisarzem kryminałów. Tylko dlaczego światowej klasy pisarz, mający na koncie 75 milionów sprzedanych egzemplarzy żyje w ciągłym ukryciu? Jak się okazuje - J.T. LeBeau jest w stanie zrobić wiele, aby ochronić swoją tożsamość. Nawet zabić.

Lektura tej książki przez pierwsze 150 stron szła mi jak krew z nosa, jednak potem trudno było odłożyć ją na bok. Absurd gonił absurd, a momentami akcja zakrawała o tragikomedię.

Elementem, który niebywale w tej książce kuleje jest wiarygodność fabuły, jak i bohaterów. Mimo, że wszystko się ze sobą łączy to gdzieś z tyłu głowy wciąż ma się dojmujące poczucie, że to wszystko nie mogłoby się wydarzyć naprawdę. Duet policjantów – Bloch i Dole spośród wszystkich postaci wydawał się najbardziej udany. Marie ciężko polubić, jednak jej kreacja była konsekwentna i dosyć logiczna. Za to Paul i Daryl? Dwie wielkie zagadki. Od książek – zwłaszcza kryminalnych – oczekuję drobnych wskazówek od autora odnośnie tego, na kogo można skierować swoje podejrzenia. Wystarczy jeden mały szczegół, który może się okazać błahy przez co łatwo go przegapić. Tutaj takiego szczegółu zabrakło. Autor postanowił zwalić na nas prawdę nagle i bez uprzedzenia. Jednak trudno mieć pretensje, bo książka ta nie jest typowym kryminałem. „Wkręceni” to prawdziwa jazda bez trzymanki. Autor funduje czytelnikowi niespodziewane zwroty akcji, które nie sposób przewidzieć. W dzisiejszych czasach, kiedy rynek czytelniczy zalewa fala nowości wydawniczych ciężko o coś oryginalnego, a tym bardziej o to, by odbiorcę zaskoczyć. Jednak Steve Cavanagh podjął rękawicę i to z bardzo dobrym wynikiem.