Więzień labiryntu recenzja

Więzień Labiryntu opowiada historię Thomasa, który budzi się w windzie i wyjeżdża na powierzchnię, która jest nazywana Strefą. Chłopiec utracił pamięć i jedyne co pamięta to to, jak się nazywa. W Strefie natrafia na grupę nastoletnich chłopców, którzy znaleźli się w tym miejscu, w taki sam sposób, co on. Trzeba też wspomnieć, że Strefa jest otoczona dookoła labiryntem. Chłopcy szukający z niego wyjścia nazywają się Zwiadowcami. Thomas po przybyciu, chce zostać jednym z nich. Poprzez zbieg tragicznych wydarzeń, udaje mu się to.

Powieść Jamesa Dashnera jest porównywana do wielu popularnych dystopii. Muszę się zgodzić, że niektóre podobieństwa są, jednak dla mnie Więzień Labiryntu, to oryginalna książka o wyjątkowym klimacie. Fajne w niej jest też to, że idealnie nada się zarówno dla dziewcząt, jak i chłopców.

Od początku, czytając recenzje bardzo, ale to bardzo byłam ciekawa zakończenia. Pomimo, że początek był na prawdę interesujący, to nie mogłam się doczekać, kiedy dotrę na ostatnie strony. Muszę przyznać, że zwieńczenie historii mnie usatysfakcjonowało. Cały ten eksperyment i powód dla którego umieścili ich w tym miejscu jest intrygujący. Chociaż nie wyjaśnia nam się do końca wszystko, to zachęca nas to do sięgnięcia po kolejną cześć.

Podsumowując. Jest to niesamowita i oryginalna książka. Teraz w czasie świąt, idealnie spisze się jako prezent. Spędziłam z lekturą bardzo przyjemne chwile. Świat przedstawiony, był bardzo ciekawy i nie nudził czytelnika. Polecam sięgnąć po tę książkę, która wciągnie Was w świat Streferów, Buldożerców oraz dziwnych zdarzeń, które z przyjemnością będziecie poznawać.