Witaj, piękna recenzja

Książka, w którą od pierwszych zdań wsunęłam się, niczym w wygodne kapcie... Spokojnie snuta przez autorkę opowieść jest tak nabrzmiała od różnego rodzaju uczuć, że pochłania bez reszty.

Jeden z głównych bohaterów, William, nie miał dobrego startu w życiu. Wychowany w cieniu żałoby po zmarłej siostrze, nigdy tak naprawdę nie zaznał prawdziwego, rodzinnego ciepła. Przez wiele lat czuł się niewidzialny. Do czasu, gdy odkrył swoją wielką pasję, koszykówkę. Kiedy wyjechał do college'u zarówno on, jak i jego rodzice, odetchnęli z ulgą. Rodzicom zniknął z oczu uciążliwy wyrzut sumienia, a chłopak mógł zacząć żyć własnym życiem i spełniać się w szkolnej drużynie.
Jego szczęście dopełniło się, kiedy poznał Julię, jedną z czterech sióstr, które związane były ze sobą niezwykłą więzią. Urocza dziewczyna od pierwszych chwil skradła jego serce, a cała rodzina Padavano przyjęła go z otwartymi ramionami. Jak się jednak okazuje, szczęście nigdy nie jest czymś oczywistym. Skrywana pod pierzyną pozorów trudna relacja między rodzicami Julii, nie pozostawała bez wpływu na życie rodziny. William z kolei, osnuty mgłą pozbawionej miłości przeszłości, mimo szczerych chęci i prawdziwie dobrych uczuć do Julii, nie potrafił odnaleźć się w dorosłym życiu.

Jakże wiele postaci miłości odnajdujemy w tej książce! I jak wiele widzimy cieni, które może ona rzucać. Milość siostrzana, rodzicielska, romantyczna. Ta bezwarunkowa, najczystsza, ale i zakazana. Dodająca skrzydeł oraz budząca poczucie winy i przykrego obowiązku. Jak wielkie piętno odbijają na nas wydarzenia z dzieciństwa, to, jak byliśmy traktowani i jakimi uczuciami nas obdarzano. W poruszający sposób przedstawiono tu zagadnienie bolesnego poszukiwania "normalności", ale też walki o życie na własnych zasadach, nawet, jeśli miałoby to być okupione samotnością. Pojawia się też problem depresji, która zakrada się w życie człowieka i sieje w nim spustoszenie, nie zważając na jego plany i marzenia. I wreszcie to okropne uwiązanie w ciągnące się przez całe pokolenia schematy, z których tak ciężko się wyplątać. Tak dużo potrzeba świadomości i determinacji, aby zerwać łańcuchy przodków i pójść drogą wolną od powielania złych, niszczących nas wzorców.

Uwielbiam takie historie, które płyną pomału, niosąc ze sobą cały wachlarz uczuć. "Witaj, piękna" to książka do bólu prawdziwa, pełna pięknych więzi, ale i smutku, który nawet w chwilach radości gdzieś w tle wisi nad bohaterami. Poruszająca, wciągająca, nieodkładalna. Ja się w tej opowieści zakochałam! Dziękuję Wydawnictwu Otwarte za możliwość przeczytania tej niezwykłej książki przedpremierowo ❤