Wilcza pieśń recenzja

Oxnard był jeszcze dzieckiem, kiedy jego ojciec spakował walizkę i odszedł z domu. Jednak chłopiec nie cierpiał długo, bo w sąsiedztwie pojawiła się rodzina Bennettów i przyjęła go pod swoje skrzydła. Wraz z Bennettami w mieście pojawia się też magia i magiczne stworzenia.
Ox stał się nierozerwalną częścią tego świata, sprawił, że mały Joe Bennett znów zaczął odzywać się do ludzi, a kiedy poznał ich sekret, musiał nosić jego brzemię wraz z nimi.

Odejście ojca było dla Oxa przeżyciem. Szybko musiał dorosnąć, by odciążyć swoją matkę. Bennettowie okazali się dla chłopaka i jego matki prawdziwym zbawieniem, ale nie byli przeciętnymi ludźmi, a wszystko wokół nich wydawało się magiczne.

Historia jest lekko obyczajowa, z nutą romansu, ale autor wplata w nią również wiele elementów fantasy. Przez to otrzymujemy taki kontrolowany miszmasz, ale historia nadal wydaje się realistyczna.
Bohaterowie są różnorodni, charakterystyczni, niektórzy lekko dziwni a czasami zdarza im się, wręcz teatralnie przeżywać niektóre wydarzenia.

Autor ponownie stawia w swojej książce na bohaterów homoseksualnych, seks i cielesne zbliżenia nie będą w książce tematem tabu i bohaterowie dość często będą otwarcie o nich rozmawiać. Sceny zbliżeń również się pojawią, ale będzie ich na tyle mało, że nie zgorszą żadnego czytelnika. Niestety czasami bohaterowie będą wulgarni.

Historia jest spójna, pojawi się w niej kilka ciekawych wątków, autor zadba o zwroty akcji, namiesza między bohaterami, będzie bawił się ich uczuciami i będzie bawił się w Pana życia i śmierci.
Opowieść jest utrzymana w dość poważnym tonie, bohaterowie zmierzą się z poważnymi problemami, a w wątku romantycznym między bohaterami nie zawsze czuć coś innego oprócz czystego pożądania. Książka wciąga, jest sporo stron do przeczytania, a sama historia na pewno się wyróżnia. Mimo elementów fantastyki, wilkołaków, magii, książka nie wydaje się przerysowana czy dziecinna. Autor bardzo dobrze buduje narrację. Dla fanów twórczości TJ Klune jest to na pewno kolejna obowiązkowa pozycja.