Wigilijna przystań recenzja

"Wigilijna Przystań" Sylwia Trojanowska.

Cztery tygodnie do Wigilii. Przez te cztery długie, a jednocześnie tak bardzo krótkie tygodnie, możemy dowiedzieć się o wielu ciekawych historiach. Każdy bowiem bohater powieści, ma swoją własną, czasem banalną, czasem tragiczną, a czasem zabawną historię. Każda jednak jest na swój sposób wyjątkowa. Każda z tych osób pragnie przeżyć niezapomnianą Wigilię. Z prawdziwą, świąteczną i rodzinną atmosferą. 

Powieść bardzo ciepła, dość subtelna, sympatyczna. Trochę bajkowa, oczywiście. Każda powieść świąteczna ma lukrową otoczkę. Ale tu czytając, nie mdliło przynajmniej. Do niektórych historii podeszłam z dystansem, bo opisane były w sposób naprawdę mało realny. Co nie zmienia faktu, że i tak ciekawie przedstawiony, mimo wszystko. Przyjemnie się czytało, mogłam pomarzyć. Bo marzenie krzywdy nie robi, a jest to dobry sposób na odreagowanie, np. ciężkich chwil...

Urzekła mnie prostota samego miasteczka. Zawsze marzyłam, by święta spędzić w takim małym miasteczku, oświetlonym wspaniałymi ozdobami świątecznymi. Gdzie mogłabym spacerować ulicami w rytm kolęd i innych piosenek świątecznych. Zawsze marzyłam, by podczas takiego spaceru śnieg prószył z nieba delikatnie... wtedy naprawdę byłaby prawdziwą magia świąt. A i w cuda byłoby łatwiej uwierzyć... 

Książka ukazała mi właśnie taki obraz. Przyjemnie było otoczyć się wyposażonymi obrazami pięknej zimy, ślicznego miasteczka i samej aury zaprzyjaźnionego małego społeczeństwa. 

Będę miło wspominać tę powieść. I z czystym sumieniem mogę ją polecić. Na odreagowanie, na znalezienie magii, czy na umilenie sobie czasu. Pozytywnie na mnie wpłynęła. Nawet te fragmenty, które przypominają nierealną bajkę.