Więzy krwi recenzja

Książka, która was oszołomiła w ostatnim czasie, znajdzie się taka?

Dla mnie ogromnym zaskoczeniem okazał się ostatnio thriller "Więzy krwi" autorstwa J.T. Ellison.

Sporadycznie sięgam po ten gatunek, ale żadna z książek nie trzymała mnie w aż takim napięciu, że nie mogłam zasnąć, że poznanie finału historii, w którą wplątała mnie autorka, stało się priorytetem.
A historia ta zaczęła się dość zwyczajnie. Poznajemy młodą gwiazdę narciarstwa zjazdowego, która ulega wypadkowi pod czas zjazdów kwalifikacyjnych. Sport dla Mindy był wszystkim. Została wychowana w cudownej rodzinie, która na każdym kroku wspiera jedynaczkę. Wypadek nie tylko przekreślił szanse Mindy na udział w prestiżowym turnieju, lecz stał się początkiem końca jej idealnego świata, w którym jak w bajce żyła przez siedemnaście lat.

Autorka podzieliła powieść na trzy części. I o ile pierwsza jest wprowadzeniem czytelnika w sytuację, to każda następna wyciąga na światło dzienne kolejne przerażające fakty z przeszłości rodziny Mindy i sprawia, że czytelnik patrzy na obraz zupełnie inny, niż ten, który obserwował na początku, coraz bardziej mroczny i przerażający. Do tego dochodzą mrożące krew w żyłach wydarzenia sensacyjno-kryminalne, co daje niesamowity efekt. Byłam zaskoczona i przerażona. Za wszelką cenę chciałam ogarnąć umysłem to wszystko, co się rozgrywało i znaleźć odpowiedź na pytania, które powstawały w mojej głowie.
Autorka w genialny sposób pokierowała fabułą, piętrząc wydarzenia, a co za tym idzie kumulując emocje, które wzbierają w czytelniku.

A teraz o najważniejszym, o przesłaniu.
Na zdjęciu na moim Instagramie umieściłam na dłoni pewien znak - średnik. Nie przypadkowo.

W "Więzach krwi" autorka zwraca uwagę na zdrowie psychiczne i tragedię jaką jest odebranie sobie życia. Przypomina, że tak naprawdę każdy z nas ma swoją mroczną stronę, ale wielu nie jest w stanie walczyć z tym mrokiem w pojedynkę. Przypomina też, że wielu drastycznym decyzjom można zapobiec, o ile znajdzie się ktoś, kto wyciągnie pomocną dłoń.