W moim brzuchu mieszka jakieś zwierzątko recenzja

Pewnie niejedno dziecko odnajdzie w tej opowieści siebie, bo i moje dzieci, kiedy tylko burczało im w brzuszkach, wspominały coś o potworach, które dawno temu dziwnym trafem zagnieździły się w małych organizmach. Mnie zachwycił cały koncept graficzny, ilustracje, format, ha – nawet papier: grube sztywne kartki koloru kremowego. I pomysł, pomysł proszę Państwa. Na szóstkę. Składam wielki ukłon wyobraźni dziecięcej. Bo ta jest wielka. (hurra i niech tak zostanie). Cudnie wypadło tutaj dziecięce tłumaczenie świata, szukanie odpowiedzi na trudne pytania. Cudny jest ten dziecięcy upór i wiercenie dziury w brzuchu – Dlaczego??? Głupio wypadliśmy my – dorośli – jak zwykle zapatrzeni w swoje racje i przyzwyczajeni do wygłaszania długich przemów. Dziecięce filozofowanie. Bo jeśli w brzuszku coś się dzieje, coś wydaje dziwaczne odgłosy, to to musi być jakiś zwierz. Tylko co z nim zrobić? Ano właśnie – co? Na to pytanie odpowie mała bohaterka opowieści. A ja, by nie zdradzać niepotrzebnie szczegółów, dopowiem tylko, że dzieci czeka ciekawa przygoda, nawet śledztwo na miarę Biura Detektywistycznego Lassego i Mai, duża porcja humoru i zachęta do … obserwacji siebie. Kto wie co może z tego w przyszłości wyniknąć – może kolejna świetna książka?