Wiedźma morska recenzja

Była sobie trójka przyjaciół - Evie, nielubiana i budząca strach wiedźma, Nik, książę i następca tronu królestwa Havnestad i Anna, która utonęła. Po czterech latach od śmierci Anny przy brzegu zaczyna pojawiać się dziewczyna łudząco do niej podobna. Lecz nie jest to zwykła dziewczyna i przybyła w konkretnym celu. Czy nadzieja i miłość są w stanie wygrać z chęcią zemsty? Ile poświęci Evie w imię przyjaźni i miłości?

"Wiedźma morska" jest pełna magii, sekretów, miłości i nienawiści. Autorka powoli wprowadza nas do tego niezwykłego świata; zapoznaje z historią trójki przyjaciół i pokazuje ich miłość, przyjaźń, stratę i rozpacz. Wraz z pojawieniem się Annemette w Evie budzi się nadzieja na odzyskanie przyjaciółki oraz na lepszą przyszłość. Akcja zaczyna nabierać tempa, wydaje się, że wszystko zakończy się szczęśliwie. Jednak następuje zwrot akcji, który to wszystko niszczy. Pomysł na fabułę był świetny. Można było wyraźnie odczuć magię zawartą w książce. Zakończenie nie do końca przypadło mi do gustu. I mam tutaj na myśli to, co stało się z Evie. Postaci są bardzo różnorodne, lecz mimo tych różnic pasują do siebie idealnie. Fragmenty wspomnień z przeszłości dają pełny obraz sytuacji i wyjaśniają wszelkie wątpliwości. Książka jest przepełniona emocjami pozytywnymi jak i negatywnymi. Czytając ją dobrze się bawiłam.