Widzę cię recenzja

Dostrzegam po sobie, że im więcej czytam, tym bardziej kategoryzuję książki, nie że względu na gatunek, a na tempo czytania.

Niektóre czytają się jakby same, w zaskakującym tempie. Inne nieco dłużej, ale również wciągają na tyle, że te strony znikają w zadowalającym tempie. No i są jeszcze książki, które nieco męczę. I tu ciekawostka, nie zawsze są to powieści złe, czy też źle mi się je czyta, ale jest w nich coś takiego, co mi "zgrzyta" przy lekturze i ona sama mi się dłuży.

Do tej ostatniej kategorii zaliczam "Widzę cię" od Mary Burton. Być może jest to kwestia tego, że dużo czytam ostatnio thrillerów, ale też nie do końca. Jak mówię, nie kategoryzuję już książek że względu na gatunek, a raczej na fabułę i język, jakim operuje autor.

Jeśli chodzi o tę pierwszą, to była dość ciekawa. Mamy sprawę morderstwa sprzed lat, odkrytą dzięki natrętnej i skutecznej reporterce, McDonald. Dostaje ona cynk o miejscu pobytu szkieletu. Okazuje się szybko, że to Marsha Pirce, od wielu lat poszukiwana jako osoba zaginiona 💀

Później zostajemy wplątani w historię jej rodziny, siostry, męża i ich córki, Skyler. W międzyczasie giną kolejne kobiety, a Hadley i jej córka znikają w tajemniczych okolicznościach.

Detektyw Vaughan i agentka FBI, Spencer, nie tylko wspólnie pracują nad tą skomplikowaną sprawą, ale też łączy ich płomienny romans, który jest dla czytelnika przyjemną odskocznią od zagadki kryminalnej.

I niby wszystko jest okej, czyta się to dobrze, a ja to jakoś wymęczyłam. Książka mi się podoba. Jeśli mogę się do czegoś przyczepić, to do języka, który był w moim mniemaniu nieco chaotyczny, choć być może jest to kwestia tłumaczenia. Nie mogłam też znieść ciągłych opisów tego, jak ubrani są bohaterowie. O ile w przypadku ofiar i podejrzanych, ten zabieg jest jak najbardziej pożądany, o tyle w przypadku policjantów męczy i dziwi. Trochę mnie to nie obchodzi, co ma na sobie agentka Spencer. Bardziej interesuje mnie, co odkrywa w sprawie 🙃

Zakończenie też nie zwala z nóg. Łatwo można się było domyślić takiego obrotu spraw.

Ni mniej, ni więcej, dobra książka, ale mogła być lepsza.

6/10

@znosem.wksiazce