Widoki recenzja

„Lista marzeń niczym się nie różni od listy zakupów - odpowiedziała. Jeśli nie zapiszesz, zapomnisz kupić. Albo zapomnisz spełnić marzenie."

Dziesięć lat temu pojechali na wakacje na Wyspy Karaibskie, nie znali się, patrzyli na siebie z przymrużeniem oka i krytyką. Dzisiaj są najlepszymi przyjaciółmi, a ich życie bardzo się zmieniło. Przez te lata pielęgnowali swoją przyjaźń, wspierali się i zawsze mogli na siebie liczyć. Julita i Zbyszek niezmiennie się kochają, ona odważyła się otworzyć własny biznes i idzie jej rewelacyjnie, wychowują jego córki. Agata i Darek, ona prężnie rozwija ich firmę, on walczy o awans. Łucja w dalszym ciągu jest sama, ale nie samotna. Sandra jest zakochana ze wzajemnością w Piotrze. Patrycja jest już nastolatką, niezmiennie przysparza matce trosk. Kacper ożenił się z Sylwią, mają córeczkę Zosię i wszystko byłoby dobrze, gdyby nie apodyktyczna, wtrącająca się we wszystko teściowa. I kim jest tajemniczy, niepokojący On?

Z ogromną ciekawością ponownie przeniosłam się do świata wykreowanego przez Autorkę. Powieść tchnie szczerością i realizmem, jej akcja toczy się w Warszawie. Wyraźnie nakreślone portrety psychologiczne bohaterów. To zwykli ludzie jakich mijamy w naszej codzienności – ich losy przykuwają uwagę. Mamy kilka perspektyw co daje nam szersze, wnikliwe spojrzenie na rozwój wydarzeń. Doskonale widzimy co im w duszy gra, z czym się zmagają, przed czym uciekają, o czym marzą. Prawie do wszystkich poczułam sympatię, każdy z nich mierzy się z trudną codziennością, przeciwnościami jakie niesie życie. Tajemniczy narrator, jego budzące niepokój zapiski, mroczne zakamarki chorego umysłu – intrygował i wzbudzał niepokój.

Autorka niezmiennie czaruje słowem, dotyka bolesnych i trudnych problemów, które mogą stać się udziałem każdego z nas. Przez powieść się płynie. Marzenia, które zweryfikowało zwykłe życie, trudna codzienność, pogoń za pieniędzmi, kłótnie. Teściowa, która chce dyrygować młodymi, manipuluje, szydzi, we wszystkim widzi błędy, nie pozwala żyć po swojemu – okropna, toksyczna osoba. Umiejętność wysłuchania, bez zbędnej krytyki czy moralizatorstwa, prawdziwa przyjaźń. Trudne decyzje i ich konsekwencje. Przekonanie o istniejący fatum. Miłość, która przetrwa wszystko.

Pałac Kultury i Nauki w Warszawie, to gra on istotną, choć drugoplanową rolę w całej opowieści. To jak przez lata się zmieniał, ciekawostki z czasów budowy, ofiary, które pochłonął. I taką wisienką na torcie są liczne fragmenty z „Małego księcia”.

Porwała mnie ta emocjonująca, nieoczywista, zaskakująca, lekko ironiczna opowieść. Blaski i cienie życia w całej okazałości. Czyta się szybko i przyjemnie, ogromnie się cieszę, że mam trzeci tom. Serdecznie polecam!