Whistleblower recenzja

Laurel prowadzi normalne studenckie życie, studiuje dziennikarstwo i pracuje w studenckiej gazecie. Pisanie artykułów sprawia jej przyjemność, ale w pewnym momencie staje się dla niej przykrym doświadczeniem, a wszystko za sprawą jednego artykułu. Kiedy dziewczyna odkrywa mroczną stronę trenera uczelnianej drużyny futbol amerykańskiego, postanawia zareagować.

Laurel odkrywa kłamstwa i obrzydliwe zachowania trenera studenckiej drużyny. Mimo że drużyna jest w niego ślepo zapatrzona, to jeden z jej zawodników puszcza parę z ust. Bodie St. James staje się nieświadomie informatorem dziewczyny, a ta postanawia wszystkie przypuszczenia i poszlaki umieścić w artykule studenckiej gazety. To wprowadza niesmak w jej relacji z chłopakiem, ale nie tylko. Artykuł ściąga na nią gniew zawodników, władz uczelni i pozostałych studentów. Trener dobrze tuszuje swoje występki, a to utrudnia działanie zwykłej studentce, która chce nagłośnić sprawę. Nie pomaga również fakt, że wiele osób murem staje za mężczyzną, a to wpływa na jej codzienne życie.

Artykuł Laurel staje się zapalnikiem do wszystkich wydarzeń w księżyce. Autorka obrazuje, jak ciężko udowodnić winę osobie, która ma duży autorytet. Bohaterka mimo wielu przeciwności pozostaje jednak silna, a chęć wyjawienia prawdy stawia ponad wszystko. Presja społeczeństwa niestety odbija się na jej informatorach, świadkach i samych poszkodowanych, przez co do końca czytelnik nie może być pewien, jaki finał będzie miała ta historia.

Książka jest ciekawa, trzyma w napięciu i porusza bardzo ważne tematy. Bohaterka mimo młodego wieku jest dojrzała i inteligentna, a to zdecydowanie pomaga w jej śledztwie. Uczelniane sprawy i jej codzienne życie schodzą na dalszy plan, ale wciąż są dodatkiem do tej historii, bo w końcu nie samym artykułem bohaterka żyje. Jej codzienność pozwala na chwilę oderwać się od tych mniej przyjemnych spraw. Historia mimo wszystko nie jest skomplikowana, bohaterowie są zwykłymi ludźmi, ze zwykłymi problemami, a przez to opowieść jest realistyczna. Temat nie należy do najprzyjemniejszych, ale miejsce na radość również znajdzie się w książce.