Przemytnik recenzja

Przemytnik czy pan życia? Wszystko, co ma mieści się w małej walizce. Jest w ciągłej gotowości. Jeden telefon i wygrzewasz się na słonecznej plaży w Turcji. Drugi przenosi cię do Bułgarii. Jeden sygnał rządzi twoim światem. Jesteś w stanie zaryzykować i rzucić na szalę całe swoje życie? Tylko po to, by zaznać odrobiny luksusu w znanych kurortach?

Ci, co mnie znają wiedzą, jaką ogromną sympatią darzę książki Pana Górskiego. Tak naprawdę o pozycji autor zaczęła mnie moje fascynacja lekturami o świecie przestępczym. Dzięki nim otworzyły się przede mną wrota świata zakazanego, ale jednocześnie fascynującego. Z ogromną ciekawością, ale też z sentymentem sięgnęłam po pozycję „Przemytnik”. Licząc na lekką i przyjemną lekturę.

Książka powstała na kanwie opowieści przemytnika, który w latach 90 trudnił się przemytem narkotyków. Jest to opowieść, choć temat na to nie wskazuje bardzo lekka, taka idealna na wakacje. Nie ukrywam, że spodziewałam się otrzymać coś mocniejszego. Jakieś akcje, zatrzymania, wojny i utarczki między gangami. Otrzymałam za to zgrabną zamkniętą całość, która pokazuje, że tak naprawdę można być królem życia, a łatwy i szybki zarobek jest tylko pozorny.

Na niecałych trzystu stronach dostałam za to zabawne dialogi, lekkość pióra i przewrotność, która nie raz nie pozwoliła odłożyć książki na bok. Jak to u Pana Górskiego bywa przez książkę się płynie. Nie wiem, kiedy przekartkowywałam pozycje, tak szybko minął mi czas. Nie będę ukrywać, że miło się bawiłam podczas lektury. Nie wiem, czy to zasługa tylko autora, czy samego rozmówcy, ale oboje tworzą duet doskonały. Smaczki, żarciki, można miejscami nieco grubiańskie, ale ten świat jak dobrze wiemy, rządzi się swoimi prawami. Nie znajdziemy tu kwiecistego słownictwa, czy poprawnej polszczyzny. To nie ten adres.

Jeśli jesteście ciekawi, jak wyglądało życie przemytnika oraz jak w ogóle kształtował się przestępczy światek, to sięgnijcie po lekturę. Gwarantuje, że się nie zawiedziecie. Idealna lekka lektura poleca się na wakacje.