Przedsionek piekła recenzja

Muszę zaznaczyć, że bardzo rzadko sięgam po polskich autorów. Dlaczego? Parę razy się zraziła i wytworzyła się mentalna blokada. Nie pytajcie nie wiem jak to do końca u mnie działa. W tym przypadku ciekawość przeważyła nad blokadą i cieszę się, że tak się stało. To jest naprawdę dobra książka.

Niczego większego się nie spodziewałam, a urzekła mnie. Po pierwszych paru stronach wiedziałam, że to jest książka dla mnie. Mroczne klimaty, szaleni naukowcy i szpital psychiatryczny. Alternatywna rzeczywistość XIX wieku. Pranie mózgu zagwarantowane. Technologia rozwinięta na zbyt dużym poziomie; fabryki z wieżowcami na czele; zabawa w Boga; tajne laboratoria; eksperymenty na ludziach; podziemny świat a w nim szklani ludzie, którzy istnieją na prawdę i motyw żab, które są szalone. Bardzo dużo emocji: żądza zemsty, samotność, dążenie do władzy i pogłębiania wiedzy. W niektórych wypadkach też krwiożerczość. Opisy tak realne, że miejscami masz ciary na plecach. Miejscami ramy czasowe są trochę niejasne, ale po przeczytaniu całości wszystko scala się w jedność. Badania, nazewnictwo - wszystko idealnie wymyślone pod potrzeby książki i te nazwy bohaterów i miejsca: Przedsionek Piekła, Cerber, Hades. Po tym już wiemy, że wkraczamy do piekła i ciężko będzie nam się z niego wydostać. Bardzo dobrze opisana ciemniejsza strona natury ludzkiej.

Jest tutaj też zawarty głębszy sens - bardziej ma konspekt psychologiczny. Do czego człowiek jest zdolny, aby zostać u władzy? Ile morderstw można zamieść pod dywan? Jak fascynacja może doprowadzić do szaleństwa oraz masowego morderstwa? Jak rozwój technologiczny wpływa na nas i na nasze otoczenie? Już marionetka, czy jeszcze pionek? Moje wspomnienia, czy wgrane wspomnienia? Czy jestem tym kim jestem?

Ta książka to jest na prawdę dobry thriller trzyma w napięciu do samego końca. Gratulacje dla autora!