Wołanie miłości recenzja

Dobry romans nie jest zły;). Właśnie w myśl tej dewizy sięgnęłam po powieść Lisy Kleypas „Wołanie miłości”. Miałam ochotę na coś lżejszego i niezobowiązującego a powyższa lektura idealnie spisała się w tej roli. Przenosimy się do Nowej Anglii, do stanu Massachusetts, zaraz po wojnie secesyjnej. Heath Rayne przystojny mężczyznę z Południa ratuje z opresji piękną Lucindę Caldwell. Coś zaiskrzyło, ale nie może być tu mowy o jakimś związku. Heath ma opinię awanturnika i dość podejrzaną reputację a dla bohaterki nie jest potrzebny rozgłos, zwłaszcza że jest zaręczona z bogatym i wpływowym człowiekiem. A jednak tajemniczy nieznajomy mocno zamącił w jej głowie. Czy zaryzykuje wszystko, co osiągnęła aby być z nim? Książka od pierwszych stron mnie zaciekawiła. Napisana jest barwnie i z niewymuszoną lekkością, dzięki czemu przyjemnie mi się ją czytało. Sama fabuła jest dobrze skonstruowana a bohaterowie nakreśleni realistycznie. Co więcej, nie zabraknie tu emocjonujących scen, gorących wątków i przygód, dlatego znudzenie nikomu nie grozi. Akcja jest wartka, naszpikowana niespodziankami, niełatwymi decyzjami, ale też specyficznym poczuciem humoru i odrobiną elementów historycznych. Każdy coś tu dla siebie znajdzie a dla miłośników romantycznych książek będzie to istna czytelnicza uczta. Polecam!!

Moja ocena: 5-/6