Najgłośniej krzyczy serce recenzja

Kto by się spodziewał, że za taką słodką okładką kryje się taka ważna powieść?
Nina jest wrażliwą dziewczyną, która niestety padła ofiarą nieuzasadnionego nękania w szkole. Kacper jest chłopakiem, którego życie niedawno zmieniło się całkowicie. Stał się zamknięty w sobie i nie wpuszcza nikogo do swojego świata. Czy tych dwoje może pomóc sobie nawzajem?
„Najgłośniej krzyczy serce” porusza bardzo ważny i często zamiatany pod dywan temat – przemoc w szkole. Nie rozumiałam nigdy, jak można kogoś gnębić, nawet mając powód. Bardzo szanuję autorka za to, w jaki sposób podchodzi do tematu. Nie czyni z ofiar jeszcze większych ofiar, a oprawcy nie są odczłowieczani. Pokazuje, że każdy może się zmienić i nie należy od razu każdego osądzać, dawać łatki na całe życie. Każdy jest człowiekiem.
Moc tego tematu uderzyła mnie jeszcze bardziej gdy uświadomiłam sobie, że nie wszystko w tej książce jest wymysłem autorki. Takie sytuacje nie tylko mogą spotkać każdego z nas, ale kogoś to spotkało. Zmroziło mnie to. Poczułam dużą bezsilność w tym momencie.
W powieści poruszone są też inne ważne, trudne tematy – utrata kogoś bliskiego, żałoba, utrata zaufania, pierwsza miłość (o tym ostatnim za chwilę). Czyli czeka na czytelnika ogrom emocji. Przez to nie jest to książka, którą czyta się szybko, którą pochłonie się od razu. Nie zmienia to jednak faktu, że wciąż jest ważną powieścią, po którą trzeba sięgnąć.
No to wróćmy do tej pierwszej miłości. To jedna z nielicznych rzeczy, które mi nie stykały w tej książce. Ten temat wydawał mi się po prostu niepotrzebny, naciągany. Moim zdaniem lepiej wyszłoby bez tego wątku. Są jednak dwa przy których nie mogę przejść obojętnie. Po pierwsze – ten wątek pokazuje, że nękanie nie musi dominować całego życia. Nawet w najgorszych dniach może pojawić się światełko nadziei, które rozświetli najciemniejsze momenty. A po drugie – wątek był po prostu dobrze poprowadzony. Było trochę szablonowego podejścia, ale i tak czuć było powiew świeżości. Więc może nie uważam tego wątku za potrzebny, ale i tak oceniam go na plus powieści.
„Najgłośniej krzyczy serce” nie jest książką, którą łatwo będzie się Wam czytać. Która Was rozbawi. Która umili Wam wieczór. Ale jest za to książką ważną i potrzebną, więc warto po nią siegnąć.