Mama Mu czyta recenzja

Kolejna, już szósta, część o krowie innej niż wszystkie. Bowiem Mama Mu jest tylko jedna jedyna taka na świecie. Inne krowy pasą się na łąkach i przeżuwają świat takim jakim jest, natomiast nasza Mama Mu chce od życia czegoś więcej. To takie rogate, czteronożne wydanie myśliciela – filozofa z wymionami. Kto już czytał inne części tej serii – wie o czym mówię. Tym razem Mamę Mu pochłonęło czytanie. Na nic (jak zwykle zresztą) zdały się uporczywe uwagi Pana Wrony: Krowy nie umieją czytać. Krowom NIE WOLNO czytać! Krowy mają siedzieć u siebie w oborze! Kra!

Tyle że Mama Mu, mimo swego wieku, zachowała w sobie duszę dziecka – ma marzenia, ciągle chce poznawać świat, chce doświadczać czegoś nowego – i im bardziej czegoś nie wolno – tym bardziej …TRZEBA!

Śmieszny tekst, fantastyczne wielkie ilustracje Svena Nordqvista, także ciekawe informacje na temat koloru mleka i żołądka krowy. W końcu spektakularne zderzenie dwóch skrajnie różnych charakterów. Ciekawe kto Wam się bardziej spodoba? Teraz czekamy na kolejną część przygód o Mamie Mu.