To nie koniec recenzja

Laila w dzieciństwie straciła rodziców, a nią zajęli się krewni w rodzinnym Raszynie. Nie był to czas piękny i beztroski, a wręcz przeciwnie. Na co dzień była poniżana zarówno przez ciotkę, jak i jej córkę. Adam pojawił się w jej życiu, pomagając jej, zabierając z tego środowiska.
Od tamtych zdarzeń minęło sporo czasu. Laila wraz z Adamem mieszka w Koszalinie. Z przyjacielem prowadzi księgarnie i można by pomyśleć, że jej życie w końcu się ułożyło. Niestety nic bardziej mylnego. Związek z Adamem nie jest idealny, on jest gwiazdą rocka, zdradza ją z fankami, a wszelkie używki nie są mu obce. Mino, wszystko ona nadal z nim jest, chociaż o wszystkim doskonale wie. Jednak nadchodzi moment, w którym ostatnia granica zostaje przekroczona. Kiedy przyłapuje swojego mężczyznę ze znienawidzoną kuzynką, w jednoznacznej sytuacji, powiedziała dość.
Laila chce zacząć wszystko od nowa, odnaleźć w końcu swoje miejsce na ziemi, gdzie będzie po prostu szczęśliwa. W jej życiu pojawia się Jakub, na którego dziwnym trafem dość często trafia. Co prawda na początku nie zamierza się do niego zbliżać, jednak namówiona przez przyjaciółkę postanawia dać mu szansę. Czy to była dobra decyzja? Życie szykuje jej wiele niespodzianek i niestety nie będzie to miłe. Co takiego się stanie? Na dodatek okazuje się, że przyjaciel ma przed nią sekrety. Jakie? Czy Laila w końcu będzie szczęśliwa? Czy poradzi sobie z kolejnymi przeciwnościami losu? Jak potoczy się jej znajomość z Jakubem?

Kolejna historia o miłości? Po części tak jednak w tej książce znajdziemy dużo więcej. To historia o młodej dziewczynie, której życie nie oszczędza, pełna tajemnic, sekretów, niedomówień, a jednocześnie nadziei, przyjaźni. Mnie się podobała, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji.
Początkowo czytamy ją oczami Laily, jednak później również Jakuba oraz przyjaciela kobiety – Bruna. To bardzo wiele wnosi do książki, pozwala nie tylko poznać bliżej męskich bohaterów, ale również zrozumieć ich niektóre decyzje.

Laila jest bohaterką ciekawą, dającą się lubić. Nie zdradzę wam więcej ani o niej, ani o Jakubie i Brunie, niż we wcześniejszej części recenzji. Powiem tylko tyle, że moim zdaniem są to bohaterowie dobrze wykreowani.

„To nie koniec” to książka, z którą spędziłam miło czas, a historia, jaką w niej znalazłam, spodobała mi się, polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA