Niespokojne kości recenzja

Pewnego dnia w zamkowym szambie zostają odnalezione ludzkie kości. Na miejsce zdarzenia zostaje wezwany miejscowy chirurg Hugh z Singleton. Jest to jeden z synów ubogiego szlachcica, który nie mógł liczyć na to, że otrzyma jakikolwiek spadek po ojcu. Udał się więc na uniwersytet, a tam pewne okoliczności sprawiły, że zamiast uczyć się na księdza, tak jak wcześniej planował, postanowił zająć się medycyną. Po odebraniu wykształcenia los zrządził, ze został lekarzem w Bampton. Kiedy parobek wyławia zwłoki, Hugh ocenia, że należały one do młodej kobiety, która została zamordowana. Młodzieniec otrzymuje polecenie, aby zająć się ta sprawą i ustalić, kto jest winny zbrodni. Wszystko zaczyna się komplikować, gdy na światło dzienne wydobyte zostają kolejne ciała…
Przyznam szczerze – powieść porwała mnie od pierwszej strony. Bardzo podobały mi się dokładne opisy średniowiecznych metod leczenia, operacji i zabiegów medycznych. Widać, że autor książki zna się na historii i porządnie się przygotował do pisania. Do tego wątek kryminalny, przygodowy, miłosny… No po prostu coś wspaniałego. Pochłonęłam całą opowieść w kilka godzin, a wiele momentów przyprawiło mnie o drżenie i wypieki na twarzy.
Hugh zostaje postawiony przed zadaniem, z którym wielu nie dałoby sobie rady. No bo nie oszukujmy się – jak w tamtych czasach, gdy nie znano współczesnych technik zbierania dowodów, można wyjaśnić zagadkę wielokrotnych morderstw?
Także nasz bohater ma z początku sporo problemów i wątpliwości, a jego decyzje nie zawsze są trafne. Jest w tym jednak przesłanie – nikt nie jest nieomylny, a to co wydaje się pewne, wcale nie musi takie być.
Powieść obfituje w liczne zwroty akcji. Jeden z nich zupełnie mnie zaskoczył, w ogóle się nie spodziewałam, że sprawy przybiorą taki obrót i to jeszcze bardziej podniosło napięcie podczas czytania. Muszę jednak powiedzieć, że na końcu byłam trochę rozczarowana, mimo że wątek kryminalny się rozwiązał, to nie wiadomo było do końca, jak potoczyły się sprawy miłosne bohatera. Poczułam ulgę, gdy dowiedziałam się, że ta książka otwiera cały cykl. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom historii tego znakomitego chirurga.
Jeśli chodzi o styl pisania, to pomimo że jest to powieść historyczna, nie ma problemów z odbiorem, a postacie nie mówią samymi archaizmami. Wszystkie nieznane i trudne słowa są wytłumaczone w przypisach, nie trzeba więc cały czas zaglądać do neta, by znaleźć objaśnienia na przykład jakichś łacińskich sentencji (czego ja akurat bardzo nie lubię).
Oprawa książki jest bardzo ładnie i starannie wykonana. Okładka zaś przyciąga wzrok i roztacza przed czytelnikiem aurę tajemniczości, która obecna jest w opowieści.
Szczerze mogę polecić tę powieść wszystkim. Jest doskonałą lekką lekturą na wakacyjne dni, obfitującą w wiele różnych wątków, w których każdy znajdzie coś dla siebie.