Wakacje gwiazd w PRL. Cały ten szpan recenzja

Bardzo lubię takie wspominki..
Pamiętam czasy PRL-u, wiem jak trudno było zwykłemu pracownikowi wyruszyć na takie piękne wakacje..., nie każdego było stać na wypady do słynnych kurortów. Lecz pracownicy zakładów mogli udać się na wczasy z funduszu zakładowego, też było super, lub tak nam się wydawało.
Pani Krystyna Gucewicz zabiera nas teraz na wspaniały wypoczynek z naszymi gwiazdami w różne wspaniałe, nasze rodzime miejsca, od morza aż po góry, przemierzamy Polskę wszerz i wzdłuż, zaglądając do miast, miasteczek i wioseczek, każdy z nas z pewnością znajdzie to coś dla siebie. Dla mnie to wspomnienia z moich pobytów w wielu z tych miejsc oraz jednocześnie przypomnienie sławnych osób, które tam przebywały.
Autorka przekazuje nam dużo wiedzy na temat piosenkarzy, autorów tekstów, kompozytorów, pisarzy i wielu innych osób, które w jakikolwiek sposób przewinęły się przez nasze kurorty w czasach PRL-u. Niektórzy mają swoje ławeczki, pomniki, muzea, tablice lub płyty, lecz o większości tak naprawdę wiemy bardzo niewiele. Może tylko to, co przekazuje nam encyklopedia lub internet. Jest tu dużo różnego rodzaju anegdot, żarcików aforyzmów, które umilają czytanie. Oczywiście autorka pozwoliła nam zapoznać się z fotografiami z tamtych czasów. Uwielbiam oglądać zdjęcia i nawet moje wnuki były zachwycone nimi, poznając niektóre miejsca i osoby. Dla każdego w tej książce znajdzie się coś ciekawego. Dla ludzi z pokolenia PRL-u wspomnienia dawnych czasów, gdzie samochód był oznaką bogactwa lub znajomości, telefonów było mało, oczywiście tylko stacjonarnych, bo o komórkach wtedy było cicho, lecz mimo tego myślę, że nie były to takie złe czasy. Ludzie więcej ze sobą rozmawiali, zawsze były ciekawe tematy do pogawędki, nawet z nieznajomymi, co teraz jakoś wydaje się dziwne. Odpoczynek w tamtych czasach wyglądał zupełnie inaczej niż obecnie, różne zabawy grupowe były na porządku dziennym, bez telewizora, telefonu oraz internetu...
Niektóre żarty z tamtych czasów nawet niewiele się zestarzały, przytoczę jeden, może nie dosłownie:
- Co jest krótkie, wesołe i do siedzenia?
- Kawał polityczny.
Nawet dzisiaj można uznać to za prawdziwe.
Z pewnością będę do tej książki wracała, lubię wspomnienia i cieszę się, że trafiłam na tę pozycję.