Dwie karty recenzja

Agnieszka Hałas to pochodząca z Lublina autorka opowiadań i powieści fantasy. Książka "Dwie karty" to pierwsza część cyklu "Teatr Węży". Powieści te zaliczane są do gatunku dark fantazy. Poznajemy w nich świat Zmroczy, pełen magii i fantastycznych postaci.

W Shan Vaola nad Zatoką Snów grupa zbieraczy znajduje na wpół obłąkanego człowieka z twarzą pociętą bliznami. Zbieracze zabierają nieznajomego do podziemi miasta, by tam powoli odzyskiwał świadomość i odkrywał swoje talenty. Brune Keare czyli Krzyczący w Ciemności okazuje się być żmijem - wyznawcą czarnej magii. W bezwzględnym świecie pełnym żywiołaków, chowańców, odmieńców, homunkulusów, golemów i demonów musi uważać, by nie ujawnić swojego daru i nie narazić się srebrnym magom - tępicielom czarnej magii.

Autorka zbudowała bardzo ciekawy i intrygujący świat Zmroczy. Ludzie żyją w nim pośród fantastycznych, mistycznych istot. To świat pełen magii i mroku. Ilość występujących w powieści postaci jest bardzo duża, co z jednej strony jest plusem, bo sprawia, że tem mistyczny świat jest bogatszy, bardziej ciekawy i żyje. Z drugiej strony tak duża ilość bohaterów doprowadza do tego, że chwilami możemy się pogubić kto jest kim.

Główny bohater powieści Krzyczący w Ciemności jest czarnym magiem, który swoją siłę czerpie ze strachu, cierpienia i innych złych ludzkich emocji. Potrafi również czerpać ludzkie siły życiowe. Jednak nic w tej książce nie jest czarno - białe, a za to znajdziemy wiele odcieni szarości. Krzyczący w Ciemności pomomo tego, że powinien być "tym złym" wykazuje wiele dobrych cech. Często jest rozdarty pomiędzy własną kożyścią, a pomocą innym osobom. Natomiast zachowanie srebrnych magów, którzy powinni być "tymi dobrymi" często budzi sprzeczne uczucia. Taki zbudowanie postaci bardzo mi się podoba, sprawia, że nie potrafimy jednoznacznie zaszeregować bohaterów, a powieść staje się bardziej intrygująca.

Powieść jest napisana lekkim i przystępnym językiem. Autorka wprowadziła wiele dialogów, przez co mamy wrażenie, jakbyśmy byli częścią tego świata. Ta książka to idealny przykład swojego gatunku: magiczne istoty wykazuję wiele ludzkich cech, a cała akcja osadzona jest w mistycznym świecie.

Chociaż nie jestem fanką fantastyki i bardzo rzadko sięgam po ten gatunek literacki powieść czytało mi się bardzo dobrze. Wciągnęła mnie od pierwszej do ostatniej strony i pozostawiła niedosyt, ponieważ autorka nie odkryła przed nami jeszcze wszystkich tajemnic głównego bohatera. Chętnie poznam dalsze losy Krzyczącego w Ciemności.