Listy zza grobu recenzja

"Nie otworzyła jej od razu, bo jeśli kierowała się w życiu jakąkolwiek żelazną zasadą, to sprowadzała się ona do prostego: najpierw kawa, potem wszystko inne."


Kiedy jesteś prawie na bieżąco z dwoma seriami Remigiusza, to czas wziąć się za kolejną by mieć co nadrabiać 😅

Seweryn Zaorski to kolejny bohater autora, którego postanowiłam wziąć sobie na celownik. Moje pierwsze wrażenie z jego postacią jest takie, że jest zupełnie inny niż Chyłka i Forst. Powolnie wgłębiałam się w jego kreacje, poznawałam go i czułam zaskoczenie. Przyznam się bez bicia, że początki były trudne. Seweryn wydawał mi się taka spokojną osobą, twardo stąpająco po ziemi, głową rodziny, której zależy na dobru córek i nic poza tym.

Jednak im dalej tym więcej jego temperamentu wychodziło na wierzch i już wiedziałam, że to kolejny bohater, którego da się naprawdę polubić i jednocześnie chwilami ma się ochotę przywiązać go do krzesła by już nie pchał się w kolejne bagno, bo przecież dopiero co wyszedł z jednego 🤦🏻‍♀️Jednocześnie widzi się, że jest to osoba, której celem jest dobro dzieci, a z drugiej można zauważyć jego pochopne działania, które na pierzy rzut oka nie prowadzą do niczego innego jak kłopoty.

Uwielbiam relacje Zaorski - córki. To jak je wychowuje, jak stawia je ponad wszystko, jak sobie radzi z ich małymi codziennymi problemami jak wybór obiadu ale i tymi poważniejszymi, gdy w grę wchodzą problemy w szkole czy waśnie z rówieśnikami. Jednak miałam też wrażenie, że Zaleski nie zawsze jest logiczny w swoich działaniach. To że dba o córki za wszelką cenę widać odrazu, ale ma się też wrażenie, że nie raz wpada w takie tarapaty które są tylko krokiem od zrujnowania domowego azylu. Ta historia w ciekawy sposób pokazuje trud samodzielnego wychowywania dzieci

Poznamy tu też Burze aka Kaje Burzyńską, która jest niezwykle temperamentną kobietą. Nie da ona sobie w kaszę dmuchać, ale nie jest też niezniszczalna i ma swoje słabości. Kaja to kobieta, którą ciężko było mi rozgryźć ponieważ nie mogłam do końca dostrzec co siedzi w jej głowie.

Fabuła od początku mocno trzyma w napięciu, spokojnie prze naprzód, wprowadzając czytelnika w zawiłe odmęty historii. Nagłe zwroty akcji to tu chleb powszedni, im dalej tym więcej i szybciej się zmienia i trzeba być gotowym na dosłownie wszystko, a i tak na końcu zostaniemy wywaleni z butów 😁

Polecam poznać Seweryna!