Naznaczone złotem recenzja

Rytuał Czystości jest krwawym przejściem dla każdej szesnastoletniej młodej kobiety. Decyduje on o jej pozostaniu i byciu pełnoprawną mieszkanką wioski.
Kiedy Deka przygotowywuje się do rytuału powiadomie obawia się o własną krew, zawsze odstająca od innych pragnie zaznać normalności i stateczności jako mieszkanka. Niestety uroczystość zostaje zakłócona przez bestie jakimi są Krzykacze śmierci, a Deka niestety jest nieczysta..
Z pomocą i wybawieniem od cierpienia przychodzi tajemnicza kobieta, która składa dziewczynie propozycję wstąpienia w szeregi armii walczącej dla cesarza w celu całkowitego oczyszczenia..

Początkowo główna bohaterka jest bardzo nieufna, po przeżytych doświadczeniach naprawdę ciężko jej komukolwiek zaufać, a tajemnicze umiejętności, którymi została obdarzona nie tylko ją intrygują, ale i napawają obawą..

Klimat tej powieści był dla mnie niepowtarzalny, nie spotkałam się jeszcze z taką fabułą.
Jak na debiut, jest to naprawdę dopracowana i językowo dobrze poprowadzona stylistycznie książka.
Namina Forna oprócz ciekawie skonstruowanej fabuły porusza tematy trudne jak gwałt, prześladowanie i poniżanie. Jednak w tym całym bólu i cierpieniu jakie im towarzyszy, pokazuje siłę kobiet, która jest domeną, wartością i nadzieją, że razem można pokonać zło.

Akcja stopniowo się tutaj rozwija, a autorka dokładnie opisuje i wyjaśnia nowe sytuacje jakie zaczynają otaczać główną bohaterkę. Nadaje w ten sposób większego zrozumienia, poznania i zaciekawienia do odkrycia dalszego postępu i drogi jaką ma przed sobą Deka. Dlatego mimo spowolnionego tempa nie ma miejsca na znudzenie, gdyż świat wykreowany przez autorkę, jest nad wyraz charakterystyczny, sprawiając, że szybko o niej nie zapomnimy.

Jak na fantastykę młodzieżową nie brak tutaj opisów okrucieństwa, dlatego jest skierowana do tych starszych czytelników (+14). Jest to także niesamowicie budująca i dająca siłę powieść, aby nie dać się poniżać i szufladkować. Trzeba walczyć i stawiać czoła wszelkim przeciwnościom.