Wilczy Szaniec recenzja

Wolny czas związany z okresem Bożego Ciała wykorzystaliśmy na wyjazd na Mazury do Piasutna nad jezioro o tej samej nazwie. Żeby nie siedzieć 4 dni przy grillu, zaplanowaliśmy wyjazd do historycznego miejsca, Wilczego Szańca, położonego w miejscowości Gierłoż.





Czym jest Wilczy Szaniec? Z niemieckiego Wolfsschanze. Pod koniec sierpnia 1940 roku, gdy plany Hitlera zbliżały się do ataku niemieckiej armii na stalinowski Związek Radziecki, podjęto strategiczną decyzję budowy kwatery dla Hitlera w otoczeniu Wielkich Jezior Mazurskich oraz na obszarze, gdzie znajdowało się kilka innych ważnych miejsc z punktu widzenia wojskowego - Giżycko, Kłajpeda czy Pilawa.

To tylko krótki wstęp do historii o tym miejscu. W książce Marzeny i Karola Cwaliny dowiemy się zdecydowanie więcej! Żeby było ciekawiej, pani Marzena jest wielką pasjonatką tego terenu, przewodniczką. To właśnie ona oprowadzała naszą wycieczkę po terenie wojennej kwatery Adolfa Hitlera. Warto przed przeczytaniem udać się w to historyczne miejsce i znaleźć autorkę książki i razem z nią udać się w trasę.

Przez półtorej godziny dowiedzieliśmy się wiele ciekawych rzeczy o tym miejscu. O tym, co się tu wydarzyło w trakcie II wojny światowej. Książka jest dopełnieniem tej opowieści, a także daje możliwość doczytania tego, co uleciało nam w trakcie zwiedzania.





W książce dowiemy się o tym, jak powstała kwatera w Gierłoży. Poznamy trasę zwiedzania, a także przeczytamy o osobach, które postanowiły dokonać zamachu na führera. Jeden z tych zamachów miał miejsce właśnie w Wilczym Szańcu. Autorka przedstawi w kolejnych rozdziałach kobiety, które spędziły czas przy boku najważniejszej osoby III Rzeszy. Przeniesiemy się również, oczywiście wirtualnie, do innych miejsc dowodzenia w Prusach Wschodnich. Dowiemy się także, jakie znaczenie miały narkotyki w trakcie działań wojennych.





Dopełnieniem książki są wspaniałe zdjęcia, te współczesne, jak i archiwalne, a sama książka wydana jest na kredowym papierze, dając jej świetny wygląd, choc okładka mogła być troszkę grubsza, by się nie niszczyła.





Czego dowiedziałem się również w lektury, a ma znaczenie dla mnie? Otóż z samego Wilczego Szańca, jak i pobliskich Mamerek (kolejne bunkry), pozyskiwano po wojnie to, co nadawało się do zainstalowania w innym miejscu. Były to kable, bruk, rury, meble, a nawet całe baraki! I te baraki z Mamerek zostały przetransportowane na warszawskie Jelonki na Osiedle Przyjaźń, gdzie obecnie pracuję w bibliotece!!!