Mroki średniowiecza recenzja

Doktor Józef Putek to postać, którą spokojnie mogę uznać za jeszcze ciekawszą, niż fakty jakie przedstawia w opisywanej pozycji. Prawnik, polityk, wójt wsi Chocznia, znakomity mówca i publicysta, działacz na rzecz chłopów, do tego osoba, która nie raz nadepnęła na odcisk ludziom dużej wagi, w tym przedstawicielom duchowieństwa, przez co musiał swoje w więzieniu odsiedzieć. Człowiek, który przeżył męki obozów koncentracyjnych, wreszcie wyklęty w roku 1928 historyk, za wydanie „Mroków Średniowiecza” – czyż niej jest to jednocześnie wspaniałą reklamą dla tej pozycji?

Cóż takiego musi się znajdować w jej treści, aby oburzyć władze kościelne? Czy oczernia, mówi nieprawdę na temat chrześcijańskich rządów w epoce średniowiecza?

Zdecydowanie nie. Autor swoje wywody na temat klątw, celibatu czy czarownic podpiera wieloma źródłami pochodzącymi z opisywanego okresu. Duża ilość zaskakujących historii oraz ukazanie kościelnej korupcji i okrucieństwa są niesamowitymi kąskami dla spragnionego wiedzy poszukiwacza.

Nie da się ukryć, iż Kościół osiągnął wtedy swoje szczyty bazując na tępocie narodów i sile z jaką oddziaływały na nie zabobony. Wiara w czarownice, opętującego je diabła, moc klątwy skazującej na piekło, która pozbawiała czci, rodziny, majątku, gwałty i rozboje będące dziełem ówczesnych księży, tortury będące codziennością, o jakich Hitlerowi nawet się nie śniło, a wszystko to w książce liczącej raptem ponad czterysta stron.

Ciekawą informacją, choć wcale nie zaskakującą jest sposób mianowania na urząd duchowny:


„ Zostać księdzem nie było trudno, byle się tylko miało dobre „plecy”. Na probostwie św. Anny w Krakowie był dzwonnik, Stanisław Kaciuk. Dzwonnik ten wyświęcony został na księdza i tylko msze odprawiał w kościele Mariackim. Wystarczyło jeśli kandydat na księdza nauczył się czytać po łacinie; rozumieć tego, co czyta, nie musiał.”


Ta książka stanowi prawdziwą kopalnię wiedzy, o tym jak naprawdę średniowiecze wyglądało. To nie tylko epoka pokornej modlitwy, męczenników w imię wiary czy bogobojnych niewiast. W prawdziwym świetle jawi się jako czas okrucieństwa, totalnego zdeprawowania i zezwierzęcenia.

Tłumy obserwujące codzienne zbrodnie zatracają swoje ludzkie odruchy, chłopi traktowani, niczym bydło, karani za byle jakie przewinienie śmiercią, brak zahamowań ze strony duszpasterzy, tortura, jako wspaniały sposób na biznes. Oprócz tego wiele sylwetek z kart historii, min. Papież Grzegorz VII, papież Innocenty VIII, król Bolesław II Śmiały… to tylko przedsmak tego co czeka was podczas lektury „Mroków średniowiecza”.

Choć to książka naukowa, styl jakim jest napisana nie nudzi, autor nie nadużywa słownictwa, które nic nie mówi laikowi, w żaden sposób nie znęca się nad naszym mózgiem, co poczytuję mu za wielki plus. Czasami zbyt rozwlekle opisuje dany temat, jednak nie stanowi to zbyt wielkiej przeszkody w zgłębianiu pozycji.

Z moje strony pozostaje polecenie tej książki nie tylko badaczom historycznych zawirowań, ale też czytelnikom, którzy chcą poznać naprawdę ciekawą stronę średniowiecza, przebijającą wszelkie wyobrażenia.