W obronie świtu recenzja

Czy pamiętacie powieść Brigid Kemmerer „Na przekór nocy”? Opowiadała historię Tessy Cade, zielarki, która chciała zmienić świat. Walczyła z chorobą i narażała się, aby pomóc biednym ludziom. Autorka jest znana z serii Cursebreakers, której patronowałam, ma wielu czytelników, którzy wprost nie mogą się doczekać, kiedy się pojawi kolejna powieść. Świat Kandali rozpościera się przed nami otworem, tylko czy to dobrze? Ostatnio nie działo się tam zbyt dobrze, trudno się dziwić, zwłaszcza, kiedy ludzie cierpieli. Czasami nie mamy wpływu na wiele spraw, na to, jaki świat nas otacza, ale czy nie możemy próbować go zmienić? Czy ustroju politycznego nie można zmienić? Może istnieje możliwość wypracowania kompromisu?

Główną bohaterką książki autorstwa Brigid Kemmerer pod tytułem „W obronie świtu” jest Tessa Cade, dziewczyna, która chce pomagać innym i walczyć z chorobą, która szerzy się w Kendali, lekarstwem jest Księżycowy Kwiat, jego zasoby nie są tak liczne, jakie jest zapotrzebowanie, dlatego też książę Corrick i Tessa są zmuszeni do wyruszenia w podróż statkiem. Czy jednak wszystkim można w niej zaufać? Tessa i Corrick starają się porozumieć z buntownikami, jednak nie jest to proste. Królestwo Ostarii ma interesującą ofertę, w nim nadzieja na wytwarzanie większej ilości eliksiru, który uratuje życie tak wielu. Czy im się powiedzie?

„W obronie świtu” jest drugim tomem serii Na przekór nocy, i zabiera czytelnika w emocjonującą podróż. Powoduje w głowie pewien chaos, wszystko się zmienia, nie byłam pewna, komu można zaufać, czy wszyscy mają czyste intencje i faktycznie jest dla nich ważny eliksir. Brigid Kemmerer potrafi sprawić, że jej historie wciągają czytelnika i nie zamierzają wypuścić z wykreowanego świata. Bardzo polubiłam główną bohaterkę, jest taka dobra, wierzy w to, co czyni, a chce pomagać innym. Ona jedna wydaje się niezmienna i autentyczna. Kibicowałam jej i trzymałam kciuki za to by jej marzenia się spełniły. „W obronie świtu” porywa, ukazuje jak świat polityki potrafi być przesiąknięty intrygami, jak rządza władzy przejmuje racjonalny światopogląd. Intryga goni intrygę, tajemnice, brak zaufania, władza i choroba, gdzie toczy się walka o lek. Jeśli mogłabym powiedzieć, że jakaś historia mnie uzależniła to właśnie ta, chciałabym móc przeczytać trzeci tom od razu i zaspokoić rodzącą się z każdym przeczytanym słowem ciekawość.