W imię miłości recenzja

Ania Kraska, to dziesięcioletnia dziewczynka, wychowywana przez samotną matkę. W tym domu zawsze żyło się skromnie. Małgorzata pracowała i studiowała jednocześnie, odkładając każdy grosz, aby zapewnić dziecku podstawowe środki do życia. Jednego im jednak nigdy nie brakowało – miłości, która pomagała przetrwać nawet najtrudniejsze chwile. Bo jak wiemy, nie ma nic piękniejszego niż kochać i być kochanym.
Pewnego grudniowego dnia, cały świat Małgosi i Ani legł w gruzach. Okazało się, że mama dziewczynki ma nieoperacyjnego guza mózgu i nie można już dla niej nic zrobić. Potworny ból, uniemożliwia kobiecie normalne funkcjonowanie. Kiedy przestaje pracować i nie jest w stanie zająć się domem, ani dzieckiem, Ania przejmuje wszystkie obowiązki. Dziewczynka stara się jak może, aby nikt z sąsiadów czy też ze szkoły nie zauważył, że jest głodna, zmęczona i pozbawiona opieki dorosłych. Mała boi się, że gdy prawda wyjdzie na jaw, zostanie oddana do domu dziecka, a tego za wszelką cenę chce uniknąć.
Kiedy Małgosia trafia do hospicjum, Ania wyrusza na poszukiwania dziadka Edwarda, o którym wie tylko tyle, że mieszka na Jabłoniowym Wzgórzu i kilka lat temu nie chciał znać ani swojej córki, ani wnuczki. Nie ma jednak innego wyjścia, musi podjąć ryzyko, gdyż jest to jedyna osoba z rodziny, która może się nią zaopiekować i tym samym uchronić przed sierocińcem.
Jak potoczą się losy Ani? Czy Edward Jabłonowski stanie na wysokości zadania i będzie dla dziecka takim dziadkiem, na jakiego zasługuje? Jakie sekrety skrywa ta rodzina? I kim jest tajemniczy Ned, który w tym samym czasie pojawia się na Jabłoniowym Wzgórzu?