Zamek z piasku recenzja

Czy istnieje coś takiego jak związek idealny?
Czy macie wrażenie, że Wasz związek jest trwały jak skała, że nikt i nic nie byłoby w stanie nim zachwiać i zburzyć tego, co budowaliście przez lata? Czy wydaje Wam się, że szczęście, które macie jest Wam dane na zawsze?
Jeśli na którekolwiek z tych pytań odpowiedzieliście twierdząco, po przeczytaniu powieści Magdaleny Witkiewicz będziecie zmuszeni zweryfikować swoje wyobrażenia.

Kiedy Weronika i Marek podjęli decyzję o ślubie, nikogo to nie zdziwiło. W końcu byli ze sobą od liceum, potem przyszedł czas na studia, więc kolejnym naturalnym krokiem było zawarcie małżeństwa. Nie dość, że tych dwoje od wielu lat łączyła miłość, to również przyjaźń, która sprawiała, że oboje byli spokojni o wspólną przyszłość.
Obserwując związki i życie swoich przyjaciół tym bardziej doceniali to, co mają i cieszyli się, że nie muszą już poszukiwać przysłowiowej drugiej połówki czy borykać się z problemami tak bliskimi innym ludziom. Żyli w swojej bańce mydlanej… piękni, młodzi, zdolni… nie czując zagrożenia, które mogło wszystko zmienić.
Problem pojawił się w chwili, kiedy Wera i Marek podjęli decyzję o powiększeniu rodziny. Początkowe niepowodzenia nie zniechęciły małżeństwa do kolejnych prób. Jednak z czasem coraz częściej dochodziło między nimi do poważnych kłótni i poczęcie potomka zamiast jeszcze bardziej zbliżyć - oddalało ich od siebie.
A kiedy dodatkowo pojawił się ktoś trzeci, życie małżonków nie przypominało już sielanki, którą jeszcze tak niedawno wiedli.

Być może ten opis wyda Wam się banalny, ale uwierzcie mi, że treść taka nie jest i książka niejednokrotnie Was zaskoczy. Mądrość i ciepło płynące z kart tej historii sprawiły, że nie mogłam się od niej oderwać dopóki nie zobaczyłam ostatniej strony. Podczas całej lektury towarzyszyły mi bardzo silne emocje od żalu, złości, bólu i niezrozumienia, po radość i nadzieję, która jak wiemy zawsze umiera ostatnia.