Lot nad kukułczym gniazdem recenzja

Lot nad kukułczym gniazdem to powieść demaskatorska. Ken Kesey ujawnił jakie dramaty miały miejsce przez przeszło pół wieku na oddziałach psychiatrycznych, gdzie pacjenci traktowani byli jak bydło, a nie ludzie. Powodem do umieszczenia w zakładzie mogło być wszystko - nawet zbytnie zainteresowanie płcią przeciwną. A gdy już tam trafiłeś mogłeś zacytować tylko za Dante Alighieri - porzućcie wszelką nadzieję, wy którzy tu wchodzicie. Na oddziale nieistotna była bowiem twoja wcześniejsza pozycja społeczna. Mogłeś być rodzeństwem prezydenta Stanów Zjednoczonych, a tutaj stawałeś się nikim.

Osią powieści jest historia buntu zorganizowana przez McMurphy'ego przeciwko nieludzkiemu traktowaniu podopiecznych przez personel. To walka z góry skazana na przegraną. Oręż wytaczany przeciwko bezbronnym chorym był bowiem naprawdę imponujący. Rozpoczynało się niewinnie od różnorakich otępiających tabletek i pastylek aby przejść do elektrowstrząsów. Na końcu zaś stosowano królową zabiegów - lobotomię - wprowadzającą człowieka w stan wegetatywny.

Powieść Keseya to pochwała wolności absolutnej. Każdy system zniewala i jest narzędziem opresji, dając możliwość jego zbrodniczego wykorzystania przeciwko drugiej osobie. Można dyskutować w tej kwestii z autorem. Jednak z całą mocą trzeba poprzeć wnioski wypływające z lektury. Każdemu, absolutnie każdemu człowiekowi należy się szacunek. Zaś godność to niezbywalne prawo.

Po prostu trzeba tę książkę przeczytać