W cudzym domu recenzja

Hanna Cygler mieszka w Gdańsku, tutaj się urodziła, to miasto pokochała. Zawodowo zajmuje się tłumaczeniem z języka szwedzkiego i angielskiego, pisze dla swojej i czytelników przyjemności. Miałam właśnie ową przyjemność czytać trylogię autorki o Zosi Knyszewskiej.
Już po pierwszej części wiedziałam, że losy Zosi są bardzo rzeczywiste, pięknie napisane, z wyobraźnią i z dużym doświadczeniem życiowym. Pierwszy tom to "Tryb warunkowy", drugi to "Deklinacja męska/żeńska", a trzeci "Odmiana przez przypadki". Wszystkie były jednakowo ciekawe, barwne, skomplikowane. Podobały mi się i zapadły w pamięć, polecam je jak najbardziej, a po nich wiedziałam, że muszę poznać nowy tytuł, który napisała autorka.
Jest to opowieść zupełnie inna od wspomnianej wyżej trylogii, akcja umiejscowiona jest w historii, w latach osiemdziesiątych XIX wieku, mamy do czynienia z Warszawą, ale nie tylko. Wędrujemy wraz z bohaterami przez Paryż, Berlin, Gdańsk, miasta carskiej Rosji. Poznajemy tu Joachima, Louise i Dmitrija, którzy znajdują się w naszej obecnej stolicy. Mają nadzieję na nowe, lepsze życie, niestety los, jak to bywa, potrafi spłatać im niezłego figla! Mamy tu wątki interesujące, osadzone w realiach ówczesnych czasów, nie sposób przewidzieć, jak wiele może się wydarzyć, rzeczy niezwykłych i niebanalnych. Hanna Cygler doskonale poradziła sobie z przedstawieniem nam bohaterów w taki sposób, by byli prawdziwi, realni, żywi! Mamy tu i miłość, i wątki sensacyjne, do tego czasy są niebezpieczne, można bez powodu znaleźć się w więzieniu lub nawet zostać straconym bądź wywiezionym na Sybir. Czyta się to bardzo szybko, język jest piękny i charakterystyczny dla Pani Cygler, wie, o czym pisze i jak zainteresować czytelnika, każdy element książki jest przemyślany i dopracowany. Nie zawiodłam się na tej pozycji, zadziwiała mnie niejednokrotnie. Szczególnie zachwyciło mnie ujęcie tutaj tematu kobiety i jej roli w tamtych realiach, w ówczesnych czasach. Poruszyła tu autorka bardzo ciekawe moim zdaniem zagadnienie, zwróciła uwagę na to, jak wtedy było, o czym zapewne zapominamy, zastanawia mnie, czy potrafiłabym się odnaleźć w tym świecie, czy dałabym sobie radę, czy byłabym potulna jak myszka, czy raczej tupnęłabym nóżką i zawsze próbowała wtrącić swoje trzy grosze, czy buntowałabym się przeciw wyższości mężczyzn nad niewiastami?
Tytuł ten polecam z całego serca, ale oczywiście Zosia i jej życiowe perypetie zajmują w moich myślach czołowe miejsce i nie jest w stanie przebić tego, co ją łączyło z Witkiem nawet uczucie, jakie rodzi się między Louise i Joachimem.