W cieniu Everestu recenzja

Najwyższa góra świata jest obiektem westchnień wielu osób. Wzdychają do niej ludzie, którzy żyją ze wspinania i dla wspinania, ale też osoby, które wspinają się tylko okazjonalnie. Ludzie dla tej góry są gotowi brać kredyty, tracić zdrowie i ryzykować życie. Idąc na szczyt nigdy nie mają pewności czy bezpiecznie z niego zejdą. „W cieniu Everestu” to książka podróżnicza ukazująca czytelnikowi różne oblicza wspinaczy wysokogórskich, którzy marzą o zdobyciu Everestu lub już to zrobili, ale nadal ciągnie ich do tej góry.

Autorka Magda Lassota spędziła w bazie pod Everestem dwa miesiące. W tym czasie obserwowała toczące się tam życie, poznawała przebywających tam wspinaczy, szerpów, kucharzy, lekarzy, przewodników, właścicieli agencji. Rozmawiała i zaprzyjaźniała się z nimi. Chciała poznać motywy, które kierują nimi, aby podejmować walkę z samym sobą oraz pogodą i zdobyć najwyższy szczyt świata. Poznawała ich plany, cele, obawy, marzenia. Dzięki temu stworzyła historię, w której zabiera nas w nietypowy świat wspinaczy, a swoimi zdjęciami potwierdza wyjątkowość tego miejsca.

Pierwsze, co rzuca się w oczy biorąc tę książkę do ręki, to jej jakość wydania, za co należy się pochwała dla wydawnictwa. Kolejny mocny punkt to świetne fotografie wspinaczy i miejsca, w którym się znaleźli. Bardzo podoba mi się pomysł autorki na przedstawienie czytelnikom osób, które poświęcają się wspinaniu. Rozmowami z nimi pokazała, że wśród nich są zwykłe osoby, które na co dzień pracują w biurach, korporacjach, a ich hobby jest wspinanie. To matki, żony, ojcowie, mężowie, single. Są też i tacy, którzy żyją ze wspinania i dla wspinania, i całe ich życie jest podporządkowane tej pasji, która dla niektórych z nich jest ciężką pracą. Rozstrzał pomiędzy pasjonatami wspinania jest ogromny, co idealnie widać po lekturze tej książki. Poza rozmowami ze wspinaczami autorka uchyliła nieco zakulisowe ciekawostki, plotki, fakty i mity dotyczące obozowego życia, które nie należy do najłatwiejszych, ale ma w sobie pewien urok.

Ta książka okazała się świetną podróżą do podnóża Everestu. Razem z autorką poznawałam ciekawe i różnorodne postaci, które marzą o zdobyciu Everestu. Wśród nich są też ludzie, którzy już niejednokrotnie wspięli się na Everest, ale ciągle im mało. Ci ludzie dla swojej pasji są gotowi na ogromne wysiłki fizyczne i psychiczne. Dążą do osiągnięcia zamierzonego celu, na przekór nieprzychylnym warunkom. Jedni mogą pochwalić się sukcesem, inni ponoszą porażkę, tracą zdrowie, a nawet życie. Autorka pokazała wszystkie cienie i blaski tej niebezpiecznej, ale i wspaniałej pasji. Książkę czytałam z ogromną przyjemnością i ciekawością, ponieważ styl autorki jest lekki i przyjazny. Mogę z czystym sumieniem polecić tę książkę osobom lubiącym opowieści o ludziach z pasją.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.