Ryby recenzja

Lucy zatraca się w miłości do mężczyzn. Po zerwaniu z wieloletnim partnerem odkrywa, że znowu zaczyna do niego czuć więcej niż niechęć i znużenie. Wpada w sidła obsesji i depresji, jej myśli nieustannie się nakręcają i przestaje poprawnie funkcjonować w społeczeństwie. Chodzi na randki, za każdym razem zależy jej na byciu kochaną czy pożądaną, a zakończenie każdej płytkie relacji boli jak koniec tych poważnych. Nadinterpretuje czułe słowa i ignoruje nieprzyjemne gesty. Ujawnia schemat zatraca siebie na rzecz niestabilnych relacji, odczuwania wszystkiego zbyt intensywnie, niemożności do funkcjonowania bez obiektu zainteresowania. W terapii grupowej nie widzi dla siebie przyszłości, bo wierzy, że z odstawieniem od uzależnienia (rzekomej miłości) nie da się żyć, a powoduje to, że tylko coraz bardziej się zatraca. Kocha kochanie, nie mężczyzn. Źródeł jej zachowań można szukać w dzieciństwie, jakie spędziła pod znakiem straty, ale nawet wiedza o tym, nie daje rozwiązań problemów. Dlatego Lucy się miota, patologicznie kłamie i zaniedbuje swoje obowiązki.

I tutaj pojawia się przestrzeń dla Theo i Lucy. To tam wkrada się surrealizm oraz przewrotny humor, a wszystko po to, by ukazać mechanizmy, według których kobieta żyje. Jest on personifikacją tego, czego wydaje się jej, że pragnie, choć wcale go nie potrzebuje. Angażuje się jednak w tę relacją z pełną mocą, ignorując konsekwencje swoich kolejnych decyzji.

Takiego oderwania od rzeczywistości się nie spodziewałam. Nie przypuszczałam też, że Melissa Broder aż tak postawi na nieprzyjemną barwność seksualności, sensualności i toksycznych uczuć. Odbija to obraz wyolbrzymionych emocji, a czytelnika jednocześnie odpycha i przyciąga. Jest ekstremalnie dziwnie, więc to nie proza dla każdego, ale po poznaniu powieści w całości — biję brawa dla odbicia stanów psychicznych bohaterki. To taka książka, gdzie zdradzenie choć trochę więcej z treści, psuje zabawę, więc trudno mi należycie opisać jej zawartość, ale to naprawdę niesztampowe podejście do tematu wchodzenia w niezdrowe relacje (szczególnie z samym sobą).

przekł. Kaja Gucio