Uwięzieni w przeszłości recenzja

Tytuł: "Uwięzieni w przeszłości"
Autorka: Monika Serafin
Wydawnictwo :Niezwykłe

Minie Davis po śmierci ukochanego męża porzuca dotychczasowe życie. Z usykanych pieniędzy ze sprzedaży udziałów w firmie kupuje ona stadninę koni położoną zdala od miasta. Porzuca ona Waszyngton dla Downey River małego miasteczka.
Gdzie pogrążona w żałobie stroni od ludzi najlepszym towarzystwem dla niej są konie, które kocha całym sercem.

"-Nazywa się Rafael Torros i nie wiem o nim apsolutnie nic-mówiła dalej, przejeżdżając szczotką po grzbiecie. Gdy dotknęła wrażliwego kłębku, Pan Perkins wzdrygnął się. - Ale chyba podoba mi się ta niewiedza..."


Rafael Torros po odbyciu wyroku sądowego wraca do rodzinnej miejscowości. Jest on przez wszystkich postrzegany jako kryminalista bo trafił do więzienia za pobicie swojego ojca nikt jednak nie patrzy na to, że stanął on w obronie matki. Przez to nie może nigdzie znaleźć pracy bo każdy jest uprzedzony do niego. Gdy dowiaduje się o pracy na stadninie koni wachał się czy starać się o nią bo obiecał matce, że będzie trzymał się zdala od nowej właścicielki.

Gdy Rafael trafia na farmę Minie, nie jest ona przekonana do tego by przyjąć mężczyznę bo jest nie doświadczony w opiece nad końmi. Lecz punktuje u niej tym, że nie boi się on ciężkiej pracy. Gdy jego matka dowiaduje się o jego pracy jest na niego zła i by mu udowodnić, że jego pracodawczyni jest zła zaprasza ją na kolację do ich domu. Ta kolacja jest przełomową chwilą dla Minie, bo otwiera się przerwszy raz przed kim od śmierci męża. Od tamtej chwili za przyjaźnia się z Rafaelem. Lecz on ukrywa przed nią swoją przeszłość. Dowiaduje się ona o niej przez przypadek.

Czy Minie wybaczy Rafaelowi to, że nie był z nią szczery gdy ona zwierzała się mu z własnej przeszłości?

Jest do opowieść o dwójce osób zranionych przez życie. Uczących się wracać do życia. Minie wraca po stracie męża, a Rafael stara się na nowo żyć po 4 latach więzienia. Każdy z nich jest inny. Chodź nie są w swoim typie to i tak stają się dla siebie ważni. Bardzo podoba mi się to, że chodź akcja się toczy powoli to jest tak ciekawa, że nie chcemy się od niej oderwać. Czyta się szybko bo też nie jest to wcale gruba książka. Jest ona wzruszająca. Polecam gorąco przeczytać.