Między teraz a wiecznością recenzja

Kwestia życia po śmierci intryguje każdego człowieka, niezależnie od religii. Dlatego też poruszenie tego tematu w książce dla młodzieży wydawało mi się fajną odskocznią od oklepanych już w tym gatunku historii. „Między teraz a wiecznością” to zatem książka dobra fabularnie, ale kiepska pod względem bohaterów.

Kiedy w wypadku samochodowym ginie ojciec Julii (no serio, pisarze chyba nie uznają już innych imion dla swoich protagonistek), jej życie bardzo się zmienia. Przede wszystkim musi zmienić otoczenie, bo jako nieślubne dziecko została pozbawiona prawa do spadku i nie stać jej już na życie, jakie wiodła do tej pory. W nowej szkole aklimatyzuje się nadspodziewanie szybko – po zaledwie kilku tygodniach zdobywa chłopaka i wpływowych przyjaciół. Jednak nowe znajomości oparte są na kłamstwach i udawaniu kogoś, kim Julia dawno przestała być. I udawałaby dalej, gdyby pewnego dnia tajemniczy Niki nie przekazał dziewczynie wiadomości od dziadka… który nie żyje.

Bardzo spodobał mi się ten pomysł rozmowy ze zmarłymi, nie tylko dlatego, że jest czymś nowym w literaturze młodzieżowej. Również dlatego, że podsycił moją ciekawość na temat tego, co dzieje się z nami po śmierci. I choć oczywiście wiem, że żadna książka nie udzieli mi satysfakcjonującej odpowiedzi, to jednak w jakimś stopniu sprowokowała refleksje, a powieści, które skłaniają do myślenia, są na swój sposób wartościowe. Poza tym Marie Lucas pisze dobrze, potrafiła przykuć moją uwagę na dłużej, a były i takie rozdziały, od których naprawdę nie mogłam się oderwać. Pomysł i wykonanie są więc na plus, ale to wcale nie znaczy, że jest idealnie.

Ogromnym minusem w moim odczuciu był trójkąt miłosny – punkt obowiązkowy każdej „szanującej się” książki dla młodzieży. W sumie zwykle nie przeszkadza mi, kiedy dwóch nastoletnich chłopców walczy o mało rozgarniętą i zupełnie nijaką dziewczynę, ale tutaj strasznie irytujący był sposób, w jaki Julia obchodziła się z Feliksem i Nikim. A oni jej na to pozwalali. Bez najmniejszych skrupułów wodziła obu za nos, będąc święcie przekonana o głębokich uczuciach, jakimi ich darzy, co zupełnie nie przeszkadzało jej w zdradzaniu jednego z drugim. Co więcej, doskonale świadomi sytuacji panowie zdawali się być zachwyceni, kiedy Julia raczyła obdarzyć ich choć jednym spojrzeniem.

Swoją drogą, ciekawe czy autorka planuje kontynuację, bo najważniejszy wątek, jakim są poszukiwania zaginionego testamentu, nie został wyjaśniony. Nie wspominając o tych mniej ważnych elementach fabuły.

Pomijając ten niezbyt udany wątek miłosny, reszta jest naprawdę dobra, chociaż niedopracowana. Autorka buduje napięcie, umiejętnie komplikuje sytuację i mnoży tajemnice. Obecność duchów czasem wywołuje gęsią skórkę, a już na pewno prowokuje do rozmyślań, czy aby przypadkiem i my nie jesteśmy obserwowani przez zmarłych. I jakkolwiek głupio to brzmi – nie wierzę, że znajdzie się osoba, która nie zastanowi się nad tym nawet przez sekundę. „Między teraz a wiecznością” jest więc intrygującą książką, z ciekawym pomysłem na fabułę, którą psują beznadziejni bohaterowie. Ale da się to przeżyć i spędzić przyjemny czas z naprawdę wciągającą książką.