Kawiarnia na końcu świata recenzja

John to główny bohater tej książki i zarazem jej autor, który nie spodziewał się, że wizyta w zwykłej kawiarni może tak bardzo zmienić jego świat. Zaczęło się na pozór normalnie; kelnerka podeszła i podała mu menu. A w nim były trzy pytania. Pierwsze z nich brzmiało: "dlaczego tu jesteś"? A dwa kolejne poznacie, sięgając po tę historię.

W dzisiejszych czasach coraz mniej się myśli nad swoimi czynami. Jesteśmy zalewani natłokiem informacji z każdej strony, starając się jakoś dostosować, ale jednocześnie nie stracić w tym wszystkim samych siebie. Jednym się to uda, innym nie. Podtytuł tej książki to "opowieść o sensie życia" nie bez powodu. Bo właśnie z tym mierzy się John; z odwiecznym pytaniem "dlaczego tu jesteś". I nie chodzi tu o żadne rzeczy związane z ratowaniem planety czy robieniem bohaterskich czynów. Nie. Jakby je rozwinąć, pytanie brzmiałoby "Dlaczego tu jesteś, w tym konkretnym momencie życia? Co chcesz osiągnąć, ile jeszcze czasu Ci zostało na to, aby żyć w taki, a nie inny sposób?"
Książka ta zmusza do refleksji, to na pewno. Nie są to też jakieś grube, trudne tomy tylko historia mająca mniej niż dwieście stron. Ale szczerze powiedziawszy mówi więcej niż rozprawy wielkich filozofów, które prędzej czy później przemieniają się w bezsensowny bełkot.
 John nie jest żadnym wybitnym filozofem czy profesorem. Jego zdjęcie to fotografia zwykłego mężczyzny, trochę przypominającego kowboja. Zaczynając czytać nie spodziewałam się, że zatrzymam się na trochę dłużej przy tej historii, analizując rozmowy autora z osobami pracującymi w restauracji. I w sumie po zakończonej lekturze muszę przyznać, że ta książka ma w sobie coś takiego, że chce się do niej wrócić. Może niekoniecznie w tej chwili, ale za rok, może dwa... I mam nadzieję, że Wy także spróbujecie ją przeczytać.
Gorąco polecam.