Zwyczajna kobieta recenzja

Wcześniej nie miałam styczności z twórczością Anny Płowiec, zaintrygował mnie tytuł książki oraz niebanalna okładka, więc dlatego byłam bardzo ciekawa czy spodoba mi się jej styl pisania. Po przeczytaniu mogę odpowiedzieć z całą pewnością, że tak. To książka o zwyczajnej kobiecie, takiej jak każda z nas, która nie jest tak całkiem zwyczajna.

Fabuła jest również zwyczajna, o codziennym życiu kobiety, ale mimo to czyta się tę książkę bardzo lekko, nie wieje tu nudą, czasami miałam wrażenie, że czytam wspomnienia o sobie z dawnych lat. Przez te kilka miesięcy jesteśmy z Danką, jej mężem Tomaszem i dwiema córkami. Poznajemy jej przyjaciół i znajomych, wśród których urzekła mnie sąsiadka Danusi. Gdy mieszkaliśmy w bloku, to również mieliśmy taką podobną panią Eulalię, która zawsze lepiej wiedziała co się u każdego z sąsiadów w domu dzieje...
Danka i Tomek to dość zgodne małżeństwo, mieszkają w Krakowie, on pracuje na utrzymanie domu a ona nim się zajmuje. Jednak kobieta nie chce być zwykłą kurą domową, chce się rozwijać, pracować. Jednocześnie bezskutecznie walczy ze swoimi nałogami (papierosy, wino, słodycze) i z nadwagą. Mimo swojej urody i przebojowości oraz tego, że mężczyźni oglądają się za nią na ulicy, nie bardzo siebie potrafi zaakceptować. Wydaje jej się, że nie jest już atrakcyjna dla Tomka, bo on ma styczność w klubie z młodszymi i szczuplejszymi kobietami, a że ostatnio późno wraca do domu i na dodatek jest zmęczony, więc Danka zaczyna mieć wiele różnych domysłów na ten temat. A od tego już tylko krok od scen zazdrości....

Czy Tomek faktycznie ma kogoś "na boku"? Czy może to tylko wyobraźnia Danki? Lecz co można poradzić na to gdy mąż więcej czasu przebywa w pracy niż w domu. Małżonkowie oddalają się od siebie, zaczyna źle się dziać w tej rodzinie. Czy to małżeństwo przetrwa te trudne chwile?
Tomek za radą swojej życzliwej sąsiadki Eulalii wysyła niemal podstępem Dankę nad morze, na warsztaty dla kobiet. Ona jest wściekła na męża, że tak się jej pozbył z domu, lecz już w pociągu spotyka kobietę, która również jedzie na te same warsztaty. Danka postanawia uczestniczyć w nich i nawet jest dość zadowolona z pobytu. Jednak podejrzenia męża o zdradę ciągle w niej siedzą a niektóre fakty opacznie widziane i zrozumiane jeszcze to wrażenie potęgują. Często takie komedie omyłek oglądane z boku są zabawne, lecz gdy jest się samemu w samym środku takiego zamieszania to bardzo trudno o prawdziwą ocenę sytuacji. Na warsztatach Danka, jak się wydaje, odzyskuje kobiecą moc.

Głównej bohaterki Danki nie sposób nie lubić, przyciąga nas do siebie jakby magnesem, jest niby zwyczajną kobietą, pełną energii, humoru, jednak nie ma tu żadnej nudy, jej zwyczajne perypetie, domysły i zwariowane czasem pomysły czyta się bardzo dobrze.
Taka lektura pozwala na oddech, refleksję, na myśli o swoim życiu. Potrafi i rozczulić i rozbawić jednocześnie.
A każda kobieta ma w sobie tę moc, tylko czasem trzeba umieć ją wydobyć.

Moim zdaniem jest to książka bardzo wartościowa i warto ją przeczytać
Polecam.