Ostatnie życzenie recenzja

Pierwszy tom opowiadań o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego, zatytułowany Ostatnie życzenie, to doskonałe wprowadzenie do mrocznego, złożonego świata Geralta z Rivii. Zawiera zbiór siedmiu opowiadań – pełnych magii, moralnych dylematów, niecodziennych postaci i przewrotnego humoru – które budują fundamenty jednej z najbardziej rozpoznawalnych sag fantasy. Każda historia zawiera intrygujące motywy, zmuszając czytelnika do spojrzenia na świat fantasy w sposób bardziej dojrzały i przemyślany. Sapkowski pokazuje, że magia i potwory to jedynie fragment rzeczywistości Geralta, który musi mierzyć się także z etycznymi wyborami i relacjami międzyludzkimi, często bardziej skomplikowanymi niż sama walka.
1. Głos rozsądku (8/10)
Głos rozsądku to opowiadanie ramowe, które spaja całą książkę i rzuca światło na niejednoznaczny świat wiedźmińskich zasad i wyborów. Geralt, lecząc swoje rany w świątyni Melitele, poznaje kapłankę Nenneke, która pełni rolę moralnej przeciwwagi dla jego pragmatycznej natury. Ich rozmowy, pełne sarkazmu i filozoficznych rozważań, pokazują rozdarcie Geralta między emocjami a obowiązkiem wiedźmina, co wprowadza kluczowy dla całej serii konflikt wewnętrzny bohatera. Jako otwierające tom opowiadanie, Głos rozsądku stanowi udany wstęp do pełnego sprzeczności i dylematów świata Geralta.
2. Wiedźmin (9/10)
Pierwsze właściwe opowiadanie, Wiedźmin, to klasyczna historia, w której Geralt staje do walki z potężną strzygą. Choć fabularnie jest to typowe zlecenie, Sapkowski sprytnie wplata tu moralne rozważania o naturze potwora oraz niejasną granicę między potworem a człowiekiem. To opowiadanie nie tylko buduje świat Wiedźmina jako pełen ciemności, lecz także pokazuje samą postać Geralta – człowieka gotowego ryzykować życiem dla czegoś większego niż tylko zarobek.
3. Ziarno prawdy (8/10)
Ziarno prawdy wprowadza motyw odwróconej baśni, pokazując Geralta jako bohatera, który w świecie pełnym niejednoznacznych wartości próbuje odnaleźć coś przypominającego prawdę. Spotkanie z Nivellenem, „potworem” o ludzkim sercu, rzuca nowe światło na moralność postaci, jednocześnie podważając proste definicje dobra i zła. To opowiadanie zachwyca refleksją nad moralnością i emocjami „potworów” oraz nad naszą własną definicją człowieczeństwa.
4. Mniejsze zło (9/10)
Jedno z najmocniejszych opowiadań w tomie, Mniejsze zło, pokazuje Geralta, który staje przed dylematem wyboru „mniejszego zła.” Sapkowski w niezwykle sugestywny sposób ukazuje tu relatywizm moralny i dylematy, z którymi bohater musi się mierzyć, pokazując, że w świecie Geralta nie ma prostych odpowiedzi. Postaci, jak Renfri, stanowią ciekawą przeciwwagę dla Geralta i jego zasad, a dramatyczna walka, która kończy historię, stanowi jeden z bardziej poruszających momentów w książce.
5. Kwestia ceny (8/10)
Kwestia ceny to opowiadanie pełne politycznych intryg i przeznaczenia. Geralt zostaje wciągnięty w królewskie rozgrywki, które staną się fundamentem dla całej sagi. Królowa Calanthe to postać silna i intrygująca, dodająca historii majestatu i powagi, a motyw Prawa Niespodzianki oraz pierwsze wzmianki o Ciri nadają opowiadaniu wyjątkowego charakteru. To opowieść nie tylko o losie Geralta, lecz także o losie całego kontynentu, ukazująca, jak polityka i magia wzajemnie się przenikają.
6. Kraniec świata (7/10)
Kraniec świata wyróżnia się swoją melancholijną i refleksyjną tonacją. Geralt i Jaskier docierają na krańce ludzkiej cywilizacji, by spotkać elfy, których życie przesiąknięte jest nostalgią i bólem po utraconym świecie. Mimo że akcja opowiadania rozwija się wolniej niż w poprzednich historiach, czytelnik może docenić bogaty świat przedstawiony oraz refleksję nad konfliktem między ludźmi a dawnymi rasami. Humor Geralta i Jaskra oraz elementy refleksji czynią to opowiadanie pełnym głębi, choć brakuje mu intensywności poprzednich opowieści.
7. Ostatnie życzenie (6/10)
Tytułowe Ostatnie życzenie to opowieść, która wprowadza Yennefer, skomplikowaną postać czarodziejki, w świat Geralta. Historia z dżinem i pełne napięcia spotkanie Geralta z Yennefer tworzą rozrywkową fabułę, która wprowadza wątek romansu. Choć historia budzi ciekawość, nie wywiera takiego wrażenia jak pozostałe opowiadania w tomie. Yennefer, będąc postacią silną i pewną siebie, budzi ambiwalentne uczucia – jej manipulacje i chłodny stosunek do Geralta wydają się chwilami męczące, co odbiera nieco uroku tej historii.
Podsumowanie
Tom Ostatnie życzenie to początek pełnej zawiłości sagi o Wiedźminie – zbiór opowiadań, które łączą w sobie humor, dramat i moralne rozważania. Sapkowski świetnie prowadzi czytelnika przez zawiłe losy Geralta, wprowadzając do jego świata nie tylko potwory i magię, lecz także filozoficzne pytania o naturę człowieczeństwa. Każde z opowiadań buduje nowy aspekt świata Wiedźmina, ukazując Geralta jako bohatera w konflikcie z własnymi uczuciami i zasadami.
Choć postać Yennefer i niektóre wątki w Ostatnim życzeniu budzą mieszane uczucia, cały tom to niezwykle spójna i fascynująca lektura. Bogactwo języka, refleksyjność i ironia sprawiają, że Ostatnie życzenie to doskonały wstęp do świata Sapkowskiego – pełnego walki, magii i egzystencjalnych dylematów.