Układ Ezmodaela recenzja

Znasz książki, w których występuje motyw końca świata, ale w fantastyce?

Reklama - editio.red

Po serii trzęsień ziemi i ataku piekielnych istot świat, jaki dotąd znaliśmy, przestaje istnieć. Sienna
jest wystraszoną młodą kobietą, która trafia w środek piekła. Ucieka, przemieszcza się i chce spotkać brata, bo w takim świecie nie wiadomo jest, ile czasu jej zostało.

Ja liczyłam na książkę pełną przygód, gdzie demon i człowiek idą ramię w ramię i zawiodłam się.
Ja czytałam już od autorki jedną książkę, był to romans i wtedy on mi się już bardzo nie spodobał, przez styl pisania i to, co autorka tam porusza. Jednak byłam przekonana, że fantastyce da się to zrobić lepiej.

W tej książce dostajemy główną bohaterkę, która cały czas papla co jej ślina na język przyniesie, gdzie świat jej się wali, a ona idzie dalej jakby nigdy nic i nie jest to atut w tej książce. Tak naprawdę od początku wiemy, że będzie tu wątek romantyczny i dokładnie wiem między kim a kim. Cała ta otoczka podróży była spoko, ale nic więcej. Ja nie potrafiłam się zaangażować w podróży głównych bohaterów czy chociażby kibicować im bo ja nie rozumiałam ich celu.

Sami bohaterowie są ok. Są poprawnie wykreowani, mamy zarysowane charakter i tylko tyle. Ta książka jest po prostu ok, jest poprawnie napisane tak, jak powinno się pisać, ale brakowało mi w niej emocji, wyraźnych celów czy chociażby jakiś super wydarzeń, które spowodują, że ja będę bardziej zaangażowana. Bo tak naprawdę przeczytałam książkę, o której zaraz zapomnę, bo nie spowodowała, że ja byłam w szoku tym, co się tam zadziało.
Jest to dla mnie książka 3⭐️. Pomysł był bardzo dobry, ale coś nie kilkło i wyszła poprawne książka z motywami, które fantastyczne są bardzo częste i które się przejmują, ale dla mnie niestety nie było to nic, o czym ja będę pamiętać. Spoko będzie dla osoby, która dopiero zaczyna czytać jakieś nadnaturalne historie. Nie powiem, da się poczuć klimat tego świata, ale było tam za mało szczegółów, za mało się działo.

Ja na razie raczej odpuszczę sobie książki autorki, bo raczej nie jest to taki „mój” styl pisania. Nie bawią mnie żarty, nie potrafię zaangażować się w historię, nie czuję Chemii między bohaterami.