Kawalerowie Angeliny. Opowieść o włoskiej kuchni recenzja

Jak ugotować szczęście? Wydaje się, że jest to całkowicie niemożliwe. Ale stare powiedzenie mówi przez żołądek do serca, a stamtąd niedaleka droga do osiągnięcia celu. Miłosne afrodyzjaki, smaczne jedzenie, szczypta wiary i kilogramy nadziei – to wszystko można odnaleźć w książce „Kawalerowie Angeliny”.

Angelina jest szczęśliwą żoną, całkowicie i totalnie zakochaną w swoim mężu. Żadne znaki na niebie i ziemi i nie przygotowały ją na największy cios od losu. Pewnej nocy, jej ukochany Frank, umiera, a Angelina musi nauczyć się poskładać swoje życie na nowo, bez męża, który zawsze stał u jej boku, wspierając ją swoją miłością. Pierwsze dni po pogrzebie, kobieta spędza jakby była w jakimś amoku, który stopniowo doprowadza ją do… kuchni.

Angelina po utracie pracy całą swoją energię przenosi w jedzenie. Tym sposobem odnajduje swoje „powołanie”, a jej cudowne i smakowite wypieki dostaje niemalże każdy z sąsiadów. Ale na tym się nie kończy jej przygoda. W pewnym momencie dostaje propozycje gotowania za pieniądze dla siedmiu kawalerów. Angelina zgadza się, a co z tego wyniknie, przekonacie się, czytając książkę.

Po przeczytaniu książki jedno słowo od razu nasuwało mi się na myśl – magia. Otóż cała powieść wydaje się być całkowicie magiczne, pełna uroku i ciepła. Można ją zaliczyć do obyczajówki, ale na pewno nie romansu. Brian O’Reilly skupił się bowiem na pokazaniu innych, równie ważnych uczuć, niźli miłości. W książce tej główną rolę odgrywają kontakty międzyludzkie – przyjaźnie, zrozumienie drugiego człowieka, próba niesienia pomocy i totalnie bezinteresowna dobroć. Takimi cechami odznacza się właśnie Angelina.

W postaciach znajdujemy różne cechy, przeważa jednak ich autentyczność, przedstawienie w sposób ludzki, pozbawiony maniery, a wręcz przeciwnie – każda przewijająca się przez książkę postać zdaje się być do bólu naturalna i prawdziwa, dzięki czemu to, co autor nam przedstawia, cały świat, staje się namacalny.

Warto wspomnieć, że dodatkowym plusem książki są przepisy. Z chęcią sama skusze się na wykonanie kilku z nich i zobaczę, czy wyjdą mi równie dobrze jak Angelinie. Owe przepisy są różnorakie – znajdziemy tutaj opis zrobienia ciasta albo też jajek po benedyktyńsku.

Ciepła, ciekawa, momentami wzruszająca, innym razem podnosząca na duchu – książka Briana O’Reilly to powieść przepojona budującą siłą. Myślę, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie – bowiem siła „Kawalerów Angeliny” nie tkwi ani w przepisach, ani też w samej historii, a w przekazaniu tego, co najważniejsze. Człowiek jest zwierzęciem stadnym i każdy z nas potrzebuje kogoś, kto się nim zatroszczy.