Gdy nadchodzi świt recenzja

Nareszcie jest! Doczekałam się! Drżącymi rękami odpakowałam przesyłkę z wydawnictwa WAM, kilka razy podskoczyłam radośnie, wyściskałam śliczną, nową, pachnącą książeczkę i rzuciłam się do czytania. Zachłannie pochłonęłam cały tom na raz. Zajęło mi to pół dnia i kawałek nocy, ale watro było! Jakaż to książka wprawiła mnie w taką euforię? „Gdy nadchodzi świt” Cindy Woodsmall!

Powieść zaczyna się dokładnie w tym samym miejscu, w którym zakończyła się akcja „Kiedy serce płacze”. Po tragicznych wydarzeniach w życiu Hannah, dziewczyna wsiada do pociągu, żeby odnaleźć ciocię Zabeth i pod jej opieką rozpocząć nowe życie. Jednak nie wszystko jest takie proste jak początkowo się wydaje. Splot pomyślnych okoliczności sprawia, że bohaterka trafia pod opiekuńcze skrzydła krewnej, a pomoc przychodzi z nieoczekiwanej strony. Hannah zmienia nazwisko, rozpoczyna szkołę, znajduje pracę, poznaje nowych przyjaciół, uczęszcza na spotkania dla ofiar gwałtów. Wszystko zaczyna się układać, a młoda amiszka jest wreszcie spokojna i szczęśliwa. Ale czy można całkowicie uciec od przeszłości?

Na samym początku autorka pokrótce przypomniała sylwetki bohaterów. Jest to szczególnie pomocne dla polskich czytelników, którzy na kontynuacje losów Hannah Lapp musieli czekać aż dwa lata. Chociaż to Hannah jest główną postacią występującą w powieści i wokół jej osoby koncentruje się cała akcja, to pisarka nie zapomina o swoich pozostałych bohaterach, których dziewczyna zostawiła w Owl's Perch. Wszystkie wydarzenia przeplatają się ze sobą, dzięki temu przez cały czas jesteśmy na bieżąco ze zdarzeniami rozgrywającymi się we wspólnocie amiszów, którą porzuciła Hannah. Dowiadujemy się jak rodzina radzi sobie z odejściem najstarszej córki, co dzieje się z Paulem, a także śledzimy losy związków jej przyjaciół - Mary i Luka, a także Matthew i Elle. W powieści zastosowano trzecioosobową narrację, a perspektywa zmienia się wraz z bohaterami, każdy z nich może zabrać głos, przedstawić swój punkt widzenia, podzielić się z czytelnikami przemyśleniami, obawami, marzeniami.

Po raz kolejny zachwycił mnie perfekcyjnie wykreowany bogaty świat wewnętrzny bohaterów. Cindy Woodsmall umiejętnie sprawiła, że w czasie lektury bezwiednie angażujemy się we wszystko o czym się czyta. Bez problemu możemy utożsamiać się Hannah i jej przyjaciółmi. Doskonale rozumiemy ich troski, rozterki, smutki i radości. Autorka zakończyła swoją powieść w tak emocjonującym momencie, że aż skręca mnie z ciekawości co też wydarzy się dalej. Oby tylko wydawnictwo WAM nie kazało nam zbyt długo czekać na ostatni tom trylogii!

„Gdy nadchodzi świt” to tak samo dobra, a może nawet odrobinę lepsza kontynuacja losów Hanna Lapp. To zarazem piękna i kipiąca od różnych uczuć opowieść o miłości, przyjaźni i dorastaniu, którą zwyczajnie trzeba przeczytać! Polecam z całego serca!