Typowy Kot czyli jak wytrzymać z ludźmi recenzja

Cóż to była za genialna książka! Uśmiałam się do łez 😂A nawet w głos 😁. Prześmieszna i przezabawna lektura dla kociarzy i nie tylko.

Uwaga, książka absolutnie NIE jest poradnikiem. Jest satyrą. Piekielnie dobrą satyrą.

LUDZIE SĄ NAPRAWDĘ ŁATWI W TRESURZE. Jeśli się długo miauczy, zrobią praktycznie wszystko, czego chcesz.
Nie żebym ich nie lubił czy coś. Kiedy tak sobie leżę na tych moich ludziach i mnie głaszczą, to sobie jednak myślę, że to jest miłość. Że jednak są bardzo potrzebni, miziają, otwierają puszki z żarciem. NO I MIZIAJĄ.
Ale z drugiej strony – nie są zbyt kumaci, MÓWIĄ „KICI, KICI”, człapią jak pingwiny, mają owłosienie w przypadkowych miejscach i noszą koszulki z nadrukiem. Doprawdy smutne.
NIE TO CO MY, KOTY, najbardziej rozwinięte istoty na ziemi. Te wibrrrysy salonowe, to spojrzenie pełne mądrości i powagi, ten królewski szyk…
NO I JEST TEŻ PIES. Pies polega na tym, że trzeba go w życiu znosić. Jak by się tu pozbyć dziada?

Bohaterem tej książki jest kot Nieteraz, który jest jednocześnie jej narratorem oraz autorem. To właśnie on w prześmiewczym, przewrotnym i kąśliwym stylu opowiada nam o swoim kocim życiu, które przyszło mu wieść w domu Beaty i Adriana. I tak czytelnik poznaje problemy związane z przeprowadzką czy próbą dogadania się z "człowiekami" oraz psem Nieruszem. Kot w przezabawny, wyniosły, humorystyczny, po prostu w typowy dla siebie sposób przedstawia zwykłe codzienne czynności z kociego punktu widzenia. Moje ulubione rozdziały, przy których dosłownie popłakałam się ze śmiechu i śmiałam na głos to te opisujące polowanie, pieszczoty, kuwetę oraz gwiazdkową świąteczną atmosferę 🤣. Narracja z punktu widzenia kota jest tak dobra, że ma się wrażenie bycia uczestnikiem opisywanych wydarzeń, co jest dodatkowym ogromnym plusem. Bo nie ma to jak dosłownie wczuć się w akcję 😉. Opisywane przez kota sytuacje są świetnie przerysowane i wyśmiane. No genialne to wszystko jest!

Książka dla kociarzy. Zdecydowanie! Dla tych co choć trochę znają kocią naturę a teraz chcieliby usłyszeć głos swoich pupili. Ta satyra w pełni was usatysfakcjonuje. Trzeba tylko podejść do niej z przeogromnym dystansem, otwartym umysłem oraz nastawieniem na dobrą zabawę 😉. Tę lekturę polecam wszystkim!