Wyznanie Crossa recenzja

Ciąg dalszy historii Gideona i Evy. Przeczytałam tę książkę, bo to sobie zaplanowałam, bo tak ustaliłam, bo "muszę", ale nie mogę doczekać się końca tej serii...

Eva jest coraz bardziej świadoma uczuć Gideona, więc nie daje ponieść się emocjom i zazdrości. Seks jest ich rozwiązaniem na każdy problem. Gideon przekracza swoje granice.
Już na początku książki Eva wraca do domu po rozstaniu z Gideonem, a ja wywracając oczami, pomyślałam "ZNOWU?!". Na szczęście to tylko trudna gra dla ich bezpieczeństwa. Moim zdaniem ta część była najspokojniejsza ze wszystkich trzech, które do tej pory czytałam. Erotyki nadal było mi za dużo, nadal ją omijałam, a problemy "wynajdowały się" trochę na siłę. Jednak stosunkowo dużo było też opisów ze spokojnego spędzania czasu głównych bohaterów, jak na przykład oglądanie telewizji czy spanie. To była ciekawa odmiana, choć z drugiej strony, gdyby autorka usunęła chociaż połowę opisów seksu oraz połowę obyczaju, to książka z 400 stron, miałaby niecałe 200 stron, ale skoncentrowanej akcji ;)

Dość ciekawy był dla mnie wątek rodziców Evy (zarówno razem, jak i osobno), a Ireland była urocza, jak zawsze i cieszyłam się, że jako jedyna szczerze kibicowała Evie i Gideonowi. Bardzo współczułam Cary'emu. Został stworzony jako strasznie skomplikowana i pogubiona postać. Mam nadzieję, że w kolejnej części wyjdzie na prostą. Sama obecność Corinne oraz Brett'a pobudzała we mnie irytacje. Przeszkadzały mi także, po raz kolejny, wstawki z wyjaśnieniem tego, co było poruszone w poprzednich częściach. Rozumiem, że między częściami był na pewno jakiś okres czasu i przypominajki w stylu "Shawna jest siostrą Stevena" były w porządku, ale nie rozumiałam, po co na nowo przypominać pełny opis wyglądu ojca Evy. I to dwukrotnie. A a propos wyglądu... Ta książka jest najbardziej wymyśloną i usilnie wyidealizowaną książką, jaką w życiu czytałam. Jeszcze rozumiem wzajemne uwielbienie głównych bohaterów, ale ludzie, tam każdy jest "boski, uroczy i zabójczo przystojny albo piękny"! No i niech ktoś mi wyjaśni, jaki brzmi głos, który został opisany jako "(...)czysty seks oblany czekoladą i bitą śmietaną." Od tego dnia, nie lubię bitej śmietany :(

Pewnie się czepiam, ale nie podoba mi się ten nierzeczywisty styl uwielbienia. To co mnie urzekło, to zmiana w Evie i jej wewnętrzne rozkładanie wszystkiego na czynniki pierwsze. Jej nowa pewność siebie, jej asertywność, oddanie, siła. Z kolei jej zainteresowanie seksualne Brett'em trochę zachwiało mi cały pozytywny odbiór jej postaci, ale jakoś to przeżyłam.

Nie mogę powiedzieć wprost, że książka mi się podobała i że ją polecam. Były momenty zarówno pozytywne jak i negatywne. Mi w ogóle cała historia się nie podoba, ale jestem taka, że wszystko muszę zawsze doprowadzić do końca i tylko dlatego jeszcze poświęcam jej swój czas..