Tylko raz w roku recenzja

 Główną bohaterką jest Ela, która w chwili, gdy ją poznajemy przeżywa największe rozczarowanie tzn rozwód rodziców. Gdy dowiaduje się o tej informacji, idzie na pergolę, na której przypadkowo poznaje młodego chłopaka - Kamila. Kamil po wigilii w swoim domu rodzinnym ucieka do przyjaciela, który ma ciepłą i kochającą rodzinę. Nie może wytrzymać z zimną i perfekcyjną matką. Gdy Ela i Kamil się spotykają od razu zaczyna się tworzyć między nimi nić porozumienia. Chłopak zaprasza ją do swojego przyjaciela Tomka i tak zaczyna się ich związek, który przeżywa raz gorsze, raz lepsze chwile. Czy związek tych dwójki przetrwa próby? Jak ich życie dalej się potoczy? Czy jest to młodzieńcza miłość, czy miłość na całe życie? Przeczytajcie...

 Od samego początku już sama okładka jest magiczna. Daje człowiekowi poczucie szczęścia, miłości oraz prowadzi czytelnika w atmosferę Świąt Bożego Narodzenia.

 "Wigilia to szczególny wieczór. Tak łatwo zagubić się we własnych myślach i wspomnienia, tych złych i tych dobrych..."

Historia Eli i Kamila przedstawiona jest na przełomie 6 lat. Autorka pokazuje, jak bohaterowie się zmieniają, jak dojrzewają do prawdziwych, dorosłych decyzji. W swoim życiu przeżywają raz lepsze, raz gorsze chwile. Czasem się gubią, ale kto w swoim życiu nie podjął choć jednej błędnej decyzji. Autorka pokazuje, że los często bywa przekorny i to on podejmuje za nas decyzje. My musimy jedynie tak robić, aby te decyzje, które podjął za nas los były dla nas dobre.

"Uświadamiałam sobie wtedy, że mimo wszystkich przeciwności losu wciąż warto żyć i stawiać czoło kolejnym życiowym niespodziankom"
 
Kolejną rzeczą, która daje czytelnikowi do myślenia, jest relacja chłopaka z matką. Matka jest perfekcjonistką i jak później się okazuje jej niespełnione marzenia przelewa na syna. Uważa, iż jej syn zasługuje na kogoś lepszego niż Ela i namawia go do wyjazdu do Paryża. Z jednej strony chce, aby był szczęśliwy, ale z drugiej robi wszystko, aby  cierpiał.
 
"Tylko raz w roku" to historia piękna, poruszająca, dająca wiele do myślenia. Mówi o tym, że nie warto się spieszyć i żyć w pędzie, lecz trzeba zauważać rzeczy, które są najważniejsze w życiu i nigdy nie wolno rezygnować z miłości.
 
Moja ocena książki: 10/10

więcej na www.wspolczesnabiblioteka.blogspot.com